برآورد تاثیر گوه مستغرق بر نرخ آبشستگی موضعی پیرامون پایه استوانه ای

کنترل نرخ و کاهش حداکثر عمق آبشستگی موضعی اطراف پایه های پل از دیرباز مورد توجه مهندسین عمران و هیدرولیک بوده است و همیشه می کوشیدندتاثیر این پدیده را ضمن فرآیند طراحی پایه ها ببینند و نه پس از اجرای سازه و طی فرآیند تعمیر و نگهداری . متاثر از وقوع آبشستگی، فنداسیون توان انتقال بار ستون را به زمین از دست می دهد و کاهش ظرفیت باربری ابتدا سبب نشست، اعوجاج و لرزش های عرشه و در نهایت سبب گسیختگی آن می شود. عملکرد سازه های مورد استفاده برای کاهش حداکثر عمق آبشستگی یا بصورت حفاظتی و یا بصورت تغییر دهنده الگوی جریان می باشد . در این تحقیق در شرایط آزمایشگاهی تاثیر گوه مستغرق بر کاهش حداکثر عمق آبشستگی اطراف پایه های استوانه ای مورد مطالعه قرار گرفته است. گوه مستغرق عملکردی دوگانه و پربازده دارد که قادر است تا 65 درصد حداکثر عمق آبشستگی را کاهش داده و از نظر ضوابط اقتصادی و اجرایی نسبت به سازه های دیگر دارای مزایای متعددی می باشد. این سازه در قسمت جلوی پایه عملکرد حفاظتی دارد و علاوه بر آن سبب جدایی ناحیه پر قدرت گرداب های نعل اسبی از بستر و برخورد دنباله ضعیف شده آنها با بستر می گردد که این نیز همان عملکرد تغییر الگوی جریان ناشی از وجود گوه می باشد

Keywords:

آبشستگی موضعی , گرداب های نعل اسبی , گوه مستغرق , آبشستگی بستر در آستانه حرکت