محمدرضا ارسلان بد

یکی از شاخص های مهم سطح رفاه اقتصادی خانوارها میزان مصرف کالا و خدمات توسط آنها است. چگونگی توزیع مصرف کالا و خدمات بین خانوارها نیز شاخص مهمی برای عدالت در زمینه رفاه اقتصادی خانوارها است. در این تحقیق تغییر دو بعد مهم توزیع مصرف مطالعه شده است: الف) روند تغییرات توزیع مصرف بین خانوارهای روستایی و شهری ایران. ب) تغییرات توزیع مصرف خانوارهای روستایی و شهری در استان های مختلف ایران. تحقیق با استفاده از داده های ثانویه، مربوط به آمارگیری از هزینه و درآمد خانوارهای روستایی و شهری در سال های مختلف انجام شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که نسبت هزینه های مصرفی خانوارهای شهری به هزینه های مصرفی خانوارهای روستایی، در فاصله سال های ۱۳۴۴ تا ۱۳۷۵ روند نزولی داشته است، اگر چه شکاف مصرف بین خانوارهای شهری و روستایی هم چنان زیاد است. برای مقایسه تغییرات توزیع مصرف خانوارها در مناطق روستایی و شهری در استان های مختلف، از آمار سال های ۱۳۶۵ و ۱۳۷۵ استفاده شد. نتایج نشان می دهد که ضریب جینی در سطح کشور در سال های ۶۵ و ۷۵، در مناطق روستایی بزرگ تر از مناطق شهری بوده است. این ضریب در مناطق روستایی به ترتیب ۴۵۸/۰ و ۴۲۱/۰ و در مناطق شهری به ترتیب ۴۳۰/۰ و ۴۰۳/۰ بوده است، که به ترتیب ۰۸/۸ و ۲۸/۶ درصد کاهش نشان می دهد. در فاصله سال های ۶۵ و ۷۵، بین مناطق روستایی ۲۴ استان کشور، در ۹ استان ضریب جینی افزایش و در ۱۵ استان کاهش یافته است. در فاصله سال های ۶۵ و ۷۵، از بین مناطق شهری ۲۴ استان کشور، در شش استان ضریب جینی افزایش، و در ۱۷ استان کاهش، و در استان تهران تغییری نداشته است.

Consumption distribution change, Rural area, Urban area, Expenditure gap, Expenditure distribution, Gini coefficient., تغییر توزیع مصرف، مناطق روستایی، مناطق شهری، شکاف مصرف، ضریب جینی توزیع مصرف