مطالبه بهای شرط؛ تضمینی جدید برای جبران تخلف از شرط و نقد رویکرد سنتی
Publish place: Comparative law، Vol: 0، Issue: 14
Publish Year: 1387
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 197
This Paper With 20 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_LAWM-0-14_003
تاریخ نمایه سازی: 22 اردیبهشت 1400
Abstract:
شرط یکی از منابع مهم تعهد در فقه امامیه و حقوق ایران است. تخلف از شرط توازن معاملاتی را به هم می ریزد. از همین رو طرف زیاندیده به ضمانت اجراهای تخلف روی می آورد تا دوباره قرارداد را متعادل سازد. ضمانت های مندرج در قانون مدنی که به پیروی از فقه وضع شده اند، گاه از تامین این هدف ناتوان بوده و حتی به ضد خود تبدیل می شوند. در این مقاله با نقد رویکرد سنتی و ارائه تحلیلی جدید از ماهیت شرط بر این باوریم که شرط گاه حق دینی ایجاد کرده و ذمه مشروط علیه را به خود مشغول می سازد وگاه حق عینی پدید آورده و معاملات معارض با خود را باطل و دست کم غیرنافذ می سازد
Keywords:
بهای شرط و تقویم آن , حق دینی و عینی
Authors
حسین سیمایی صراف
عضو هیات علمی دانشکده حقوق دانشگاه قم
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :