جواد بیگلری - گروه زمین شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی شاهرود، واحد شاهرود
عباس کنگی - گروه زمین شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی شاهرود، واحد شاهرود
عبدالرضا جعفریان - گروه زمین شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی شاهرود، واحد شاهرود

پهنه گسلی بخاردن- قوچان در قسمت مرکزی کمربند چین­خورده-رانده کپه­داغ در شمال شرق ایران با آرایه­ای از گسل­های فعال امتداد لغز راستگرد با راستای شمال­غرب- جنوب خاوری قرار داشته است و بیش­ترین فعالیت­های لرزه­ای در شمال خاوری ایران در اطراف این گسل­ها توزیع یافته­اند. به علت فعالیت­های نوزمین­ساختی و به واسطه خمیدگی انتهایی گسل­های پهنه بخاردن- قوچان و تغییر سازکار آن­ها به معکوس، همراه با مولفه­ی راندگی باعث افزایش استرس، کوتاه­شدگی، لرزه­خیزی و تراکم بالای زمین­لرزه­ها در پایانه انتهایی آن­ها شده است. این پهنه به طور مداوم تحت تاثیر تنش­های نئوتکتونیکی همگرایی صفحات عربی- اوراسیایی از زمان آخرین فاز کوهزایی آلپی تا کنون قرار داشته است. در این تحقیق با استفاده از نرم­افزار Zmap از روش مربع شمار برای محاسبه بعد فرکتالی سطحی توزیع گسل­ها در این پهنه استفاده شده است که نشان­دهنده الگوی بی­نظمی هندسی زمین­لرزه­ها و شکل­گیری دو سلول با بعد فرکتالی بالا در طول پهنه گسلی بخاردن- قوچان می­باشد.

لرزه خیزی, چشمه های لرزه ای, بعد فرکتال, مربع شمار, پهنه نئوتکتونیکی بخاردن- قوچان