تبیین بازده پرتفوی انرژی با استفاده از مدل پنج عاملی فاما و فرنچ

سرمایه گذاری در بورس انرژی ایران یکی از روش های دستیابی به بازده می باشد. در میان مدل های قیمت گذاری دارایی سرمایه ای یکی از مهم ترین ابزارهای نوین تعیین ریسک و بازده، مدل پنج عاملی فاما و فرنچ است. در این پژوهش به بررسی قدرت توضیح بازده سبد سرمایه گذاری متشکل از ۴۰ شرکت فعال در بروس انرژی ایران از سال ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۷ با استفاده از مدل پنج عاملی فاما و فرنچ پرداخته ایم. بدین منظور از آزمون های آماری F لیمر و هاسمن و روش تجزیه و تحلیل رگرسیون چند متغیره در مدل های سه عاملی و پنج عاملی فاما و فرنچ برای تبیین بازده پرتفوی انرژی استفاده نموده ایم. نتایج این تحقیق نشان می دهد که با افزودن دو عامل سودآوری و سرمایه گذاری به مدل سه عاملی ضریب تعیین از ۰.۸۵ به ۰.۹۶ افزایش می یابد. در میان این پنج عامل، عامل ارزش بیشترین تاثیر را بر بازده پرتفوی انرژی می گذارد. همچنین با افزودن عوامل بازار، ارزش و سودآوری بازده پرتفوی انرژی افزایش یافت اما عوامل اندازه و سرمایه گذاری ارتباط معکوسی با بازده پرتفوی انرژی داشته و باعث کاهش آن شدند.

Keywords:

بازده پرتفوی انرژی , مدل پنج عاملی فاما و فرنچ , بازار بورس انرژی , قیمت گذاری دارایی سرمایه ای