ریحانه فرازی - پژوهشکده فناوری نانو، پژوهشگاه مواد و انرژی
محمد رضا واعظی - پژوهشکده فناوری نانو، پژوهشگاه مواد و انرژی
محمد جعفر مولایی - پژوهشکده سرامیک، پژوهشگاه مواد و انرژی
مریم سعیدی فر - پژوهشکده فناوری نانو، پژوهشگاه مواد و انرژی
علی اصغر بهنام قادر - پژوهشکده فناوری نانو، پژوهشگاه مواد و انرژی

در سال های اخیر حضور مواد بر پایه گرافن مانند اکسید گرافن به دلیل دارا بودن ویژگی های منحصر به فردی رشد چشم گیری در حوزه پزشکی داشته است. در این تحقیق نانوکامپوزیت اکسید گرافن- مگنتیت با قابلیت رهایش کنترل شده دارو به روش سنتز هم رسوبی روی لایه های اکسید گرافن تولید شد. مطالعات فازی، مورفولوژی ذرات، خواص مغناطیسی و بارگذاری و رهایش دارو به ترتیب به روش های XRD، FE-SERM، VSM و طیف سنجی ماوراء بنفش-مرئی مورد بررسی قرار گرفت. طرح پراش اشعه ایکس شکل گیری مگنتیت و اکسید گرافن را در این کامپوزیت نشان داد. بررسی های میکروسکوپ الکترونی روبشی مشخص کرد اندازه متوسط ذرات مگنتیت سنتز شده ۱۴ نانومتر است. مغناطش اشباع برای نانوکامپوزیت اکسید گرافن- مگنتیت emu/g ۴۷ بود و این نانوکامپوزیت رفتار سوپر-پارامغناطیس از خود نشان داد. داروی دوکسوروبیسین هیدروکلراید روی این نانوکامپوزیت بارگذاری شد. بررسی های بارگذاری و رهایش دارو نشان داد که بازده کپسوله کردن و درصد بارگذاری دارو روی این سامانه به ترتیب ۷۶/۵۱% و ۶۸/۳۴% است. مدل رهایش این دارو مدل کورسمایر- پپاس تشخیص داده شد.

اکسید گرافن, مگنتیت, سوپر پارامغناطیس, دارورسانی, دوکسوروبیسین هیدروکلراید