Iman Mobasherpour - Ceramic, materials and energy research center

در این پژوهش امکان ارزیابی حذف یون +۲Cd، از محلول های آبی به وسیله گرانول های نانوهیدروکسی آپاتیت در سیستم راکتور بستر ثابت بررسی شد. همچنین تاثیر عامل های فرآیند جذب مانند غلظت اولیه یون کادمیم، ارتفاع ستون جذب و سرعت جریان در راکتور بستر ثابت مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در راکتور بستر ثابت، افزایش سرعت جریان خطی شدیدتر از حجم تحت عملیات قرار گرفته، تا نقطه شکافت می کاهد و در نتیجه باعث کاهش عملکرد بستر می شود. همچنین با افزایش عمق بستر، جذب افزایش می یابد که این امر به دلیل افزایش میزان جاذب در بسترهای بزرگتر بوده که باعث ایجاد مکان های جذب بیشتری می شود. نتایج نشان می دهد که افزایش غلظت اولیه فلز سرعت جذب در بستر را افزایش می دهد و ظرفیت جذب بستر را بالا می برد. نتایج حاصل نشان می دهد که مدل های توماس و یون- نیلسون از تطابق مناسبی با داده های تجربی برخوردار است. ظرفیت جذب به دست آمده برای غلظت های اولیه ۳۰۰، ۴۰۰ و ۵۰۰ میلی گرم در لیتر از یون کادمیم دو ظرفیتی به ترتیب برابر با ۹۵/۲۴۲۵، ۱۴/۲۶۷۹ و ۵۱/۴۲۶۵ میلی گرم به ازای یک گرم جاذب است. همچنین با توجه به مدل یون- نیلسون زمان مورد نیاز برای شکافت به دست آمده برای غلظت های اولیه ۳۰۰، ۴۰۰ و ۵۰۰ میلی گرم در لیتر از یون کادمیم دو ظرفیتی به ترتیب برابر با ۳۳/۱۸، ۱۸/۱۵ و ۳۳/۱۹ دقیقه است.

نانو هیدروکسی آپاتیت, جذب, کادمیم, راکتور بستر ثابت