مقایسه رفتار خوردگی فولادهای زنگ نزن آستنیتی سیلیسیم دار ۴۳۶۱/۱ و ۳۱۶ در محیط پیشران پایه اسید نیتریک

رفتار خوردگی فولاد زنگ نزن آستنیتی سیلیسیم دار ۴۳۶۱/۱ در محیط اسید نیتریک دودکننده قرمز (RFNA) در مقایسه با فولاد زنگ نزن آستنیتی ۳۱۶، با استفاده از تکنیک های پلاریزاسیون پتانسیودینامیک خطی و چرخه ای و همچنین آزمون غوطه وری و مشاهدات میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) مورد بررسی قرار گرفت. به علاوه، اثر بازدارندگی غلظت های مختلف اسیدهیدروفلوئوریک (HF) بر رفتار خوردگی این دو آلیاژ مطالعه شد. نتایج به?دست آمده از آزمون های الکتروشیمیایی، غوطه وری و SEM در تطابق کامل با یکدیگر بوده و همگی بازدارندگی بسیار خوب HF را در جلوگیری از خوردگی های یکنواخت و مرزدانه ای نشان دادند. نرخ خوردگی اولیه برای فولاد ۴۶۳۱/۱ از mpy ۷۷/۱۶ در غیاب بازدارنده به mpy ۲۴/۰ با افزودن ۶/۰ درصد وزنی HF کاهش پیدا کرد. این در حالی است که پتانسیل حفره دار شدن در همین شرایط از مقدار اولیه ۵۷/۱ به ۳۱/۲ ولت (نسبت به Ag/AgCl) افزایش یافت که نشان دهنده بهبود مقاومت به خوردگی های موضعی با افزودن بازدارنده HF است. همچنین مشاهده شد که عنصر آلیاژی سیلیسیم منجر به بهبود مقاومت به خوردگی مرزدانهای فولاد زنگنزن در محیط RFNA می گردد، اما از طرف دیگر مقاومت به خوردگی یکنواخت آن را کاهش می دهد. نرخ خوردگی اولیه برای فولاد ۳۱۶ برابر mpy ۱۸/۱ به?دست آمد که کمتر از mpy ۷۷/۱۶ برای فولاد سیلیسیم دار ۴۳۶۱/۱ می باشد.

Keywords:

فولاد زنگنزن سیلیسیم دار ۴۳۶۱/۱ , خوردگی مرز دانه ای , بازدارنده , ناحیه پسیو ثانویه , اسید نیتریک غلیظ