تهیه داربست های الیافی نانوکامپوزیتی پلی هیدروکسی بوتیرات/ شیشه زیست فعال به روش الکتروریسی برای کاربردهای مهندسی بافت استخوان

به تازگی داربست�های کامپوزیتی که به روش الکتروریسی تهیه می�شوند خواص مطلوبی را جهت استفاده در مهندسی بافت از خود نشان داده?اند. در این پژوهش ابتدا نانوذرات شیشه زیست�فعال به روش سل-ژل تهیه شد سپس داربست�های نانوکامپوزیتی PHB/nBG با ۵/۷، ۱۰ و ۱۵ درصد وزنی از نانوذرات شیشه زیست�فعال به روش الکتروریسی ساخته شدند. نانوذرات تهیه شده و داربست�های ساخته شده توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)، طیف سنج پراش اشعه ایکس (XRD)، فلوئورسانس اشعه ایکس (XRF)، طیف سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز (FTIR) مشخصه?یابی شدند. نتایج نشان داد شیشه زیست�فعال تهیه شده دارای ساختاری آمورف بوده و اندازه ذرات آن�ها کمتر از ۷۰ نانومتر می�باشد. تصاویر SEM نشان داد که داربست�های نانو الیافی دارای توزیع یکنواختی از تخلخل�های به هم پیوسته با قطر الیاف ۱/۳۲۶ نانومتر تا ۲۷۶/۱ میکرومتر می�باشند. همچنین تمایل به آگلومره شدن ذرات در کامپوزیت�های با نانو ذرات بیش از ۵/۷ درصد وزنی مشاهده شد. نتایج حاصل از FTIR نیز نشان دهنده برهمکنش مناسب بین فاز شیشه و پلیمر در فصل مشترک آن�ها می�باشد. از نتایج بدست آمده چنین استنباط می?شود که داربست-های نانوکامپوزیتی PHB/nBG تهیه شده به روش الکتروریسی می?توانند گزینه مناسبی برای کاربرد در مهندسی بافت استخوان باشند.

Keywords:

مهندسی بافت , الکتروریسی , سل , ژل , نانوذرات شیشه زیست فعال , پلی هیدروکسی بوتیرات