اثر افزودنی اکسیدسریم بر ریزساختار و مقاومت به خوردگی پوشش های آلیاژی پایه نیکل

امروزه پوشش�های پایه نیکلی به علت دارا بودن ویژگی?هایی مطلوب نظیر مقاومت به خوردگی بالا در انواع محیط?های خورنده و در اکثر محیط?های صنعتی مورد توجه قرار گرفته?اند. اما در اثرات افزودن افزودنی�ها بر خواص این پوشش�ها هنوز ابهاماتی وجود دارد. علاوه بر این همواره علایق زیادی در رابطه با بررسی امکان�پذیری استفاده از روش سمانتاسیون فشرده جهت اعمال این پوشش به علت هزینه کمتر و امکان پوشش�دادن قطعات با اشکال پیچیده?تر وجود دارد. لذا در تحقیق حاضر درصدهای متفاوتی از افزودنی اکسیدسریم (۱، ۳ و ۵ درصد) بر روی مواد اولیه پوشش�دادن با پایه�نیکل (۵۶% نیکل، ۲۴% کرم، %۵/۷ کربن، %۵/۴ آهن، ۵/۴ سیلیسیم، ۵/۳ درصد بور) اضافه شد و پوشش�دادن به روش� سمانتاسیون بر زیرلایه فولاد ساختمانی اعمال گردید. سپس پوشش?های حاصل ازلحاظ ریزساختار، ترکیب، فازهای ساختاری و مقاومت به خوردگی بررسی شدند. جهت مشخصه�یابی از میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و آنالیز پراش پرتوایکس (XRD) استفاده گردیده است. همچنین برای بررسی خوردگی، آزمون پلاریزاسیون دینامیک تافل درمحلول خورنده ۵/۳ درصد نمک طعام انجام شد. مقایسه نتایج بررسی�ها بر روی پوشش با افزودنی و بدون افزودنی CeO۲ نشان داد که اضافه کردن CeO۲ باعث ریزشدن وتراکم بیشترساختار شده است. همچنین سرعت خوردگی با افزایش درصد اکسیدسریم کاهش می�یابد. با مقایسه درصد بازدارندگی پوشش نمونه�های سمانتاسیونی دریافتیم که نمونه���� ۵ �درصد سریم با معیار ۸۶% دارای بیشترین درصد بازدارندگی می�باشد.

Keywords:

اکسیدسریم , سمانتاسیون فشرده , خوردگی , پوشش , پایه نیکل