محبوبه شهابی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران-سازههای هیدرولیکی دانشگاه شیراز
ناصر طالب بیدختی - استاد و دانشیار گروه مهندسی عمران دانشگاه شیراز
امیراحمد دهقانی - استادیار گروه مهندسی آب، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
عبدالرسول تلوری - استادیار گروه عمران در دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز

آبشستگی موضعی درصورتی که مهار نشود، باعث فرسایش شدید شده و پایداری سازهها را به مخاطره میاندازد. ازجمله سازههایی که با این مشکل مواجهاند دریچهها و سرریزها یا ترکیب این دو سازه میباشند. حال اگر در سرریز یا دریچه انقباض ایجاد شود تغییر قابلتوجهی بر شکل حفره آبشستگی ایجاد میشود. در این مقاله به بررسی آزمایشگاهی مشخصات حفره آبشستگی در پاییندست سرریز و دریچه ترکیبی با انقباض مقطع پرداخته شده است. نتایج نشان داده است که با افزایش انقباض جت جریان متمرکزتر شده و درنتیجه حداکثر آبشستگی بیشتر خواهد شد. حرکت روبه جلو رسوبات با آهنگ ملایمتر و درنتیجه طول رسوبگذاری کمتر خواهد شد.

جریان ترکیبی، سرریز، دریچه، انقباض مقطع، حداکثر عمق آبشستگی