اثر تلقیح سویه های باکتری محرک رشد تحت سطوح مختلف کود نیتروژن بر برخی ویژگی های فیزیولوژیکی گندم رقم مروارید

مصرف بیش از حد کودهای شیمیایی باعث تخریب اکوسیستم های کشاورزی شده است. یکی از برنامه های کشاورزی پایدار کاهش مصرف کودهای شیمیایی و افزایش کارایی آنها می باشد. در این راستا آزمایشی به منظور ارزیابی اثر سطوح مختلف کود نیتروژن و دو سویه باکتری ازتوباکتر بر برخی خصوصیات فیزیولوژیک، عملکرد و اجزای عملکرد گندم رقم مروارید اجرا شد. آزمایش مزرعه ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلو ک های کامل تصادفی با چهار تکرار در شهرستان اردبیل به مرحله اجرا در آمد. فاکتورهای آزمایش شامل کود نیتروژن در سه سطح (N۰، N۷۵ و N۱۵۰) به ترتیب شامل ۰، ۷۵ و ۱۵۰ کیلوگرم اوره در هکتار و باکتری در سه سطح (دو سویه  MZ۱۱و MZ۲۶ از باکتری Aztobacter chroococcum ) به همراه شاهد بود. نتایج نشان داد که با افزایش میزان کود نیتروژن، میزان فعالیت آنزیم فسفاتاز اسیدی افزایش یافت. بیشترین غلظت نیتروژن و فسفر ریشه و  اندام های هوایی در تیمار N۱۵۰MZ۱۱ به دست آمد. همچنین تلقیح سویه MZ۲۶ ازتوباکتر به همراه تیمار کود نیتروژن ۱۵۰ کیلوگرم اوره در هکتار بیشترین عملکرد دانه را حاصل کرد. با توجه به نتایج به دست آمده، تلقیح گیاه گندم با سویه MZ۲۶ ازتوباکتر و کاربرد ۱۵۰ کیلوگرم کود نیتروژن برای حصول حداکثر عملکرد قابل توصیه می باشد.

Keywords:

ازتوباکتر , فسفاتاز , عملکرد , گندم , نیتروژن