تجزیه ترکیبات آلی میوه دو گونه بلوط (C.A.Mey.Quercus castaneifolia و Quercus persica Jaub & Spach.) در شمال و غرب کشور و اثر روش های آغشتگی با محلول قلیایی و آب بر کاهش میزان ترکیبات فنلی

یکی از مهمترین ترکیبات ضد تغذیه ای در میوه بلوط، ترکیبات فنلی است. روش های مختلفی برای کاهش این ترکیبات از منابع غذایی وجود دارد. در این پژوهش تاثیر روش های آغشتگی با محلول قلیایی هیدروکسید سدیم ۵/۰ و ۱ نرمال و آب در زمان های مختلف صفر (شاهد)، ۲، ۶، ۱۲ و ۲۴ ساعت بر کاهش میزان ترکیبات فنلی میوه دو گونه بلوط  Quercus castaneifoliaو Quercus persica جمع آوری شده به ترتیب از مناطق شمال و غرب کشور و نیز برخی ترکیبات آلی در آنها مورد مطالعه قرار گرفت. در این مطالعه دو گونه مورد بررسی  تنها از نظر میزان کربوهیدرات کل، اختلاف معنی داری داشتند. میوه بلوط گونه Q. persica بیشترین کربوهیدرات کل را نسبت به گونهQ. castaneifoliaبه خود اختصاص داد. دو گونه تحت مطالعه از لحاظ درصد پروتئین خام، درصد چربی خام، درصد ماده خشک، درصد خاکستر و میزان فنل کل اختلاف معنی داری نداشتند. تجزیه واریانس داده ها نشان داد که گونه ها، کاربرد تیمارهای مختلف حلال و مدت زمان آغشتگی آن ها در سطح یک درصد اختلاف معنی داری داشتند. در صورتی که اختلاف معنی داری بین اثر متقابل گونه و حلال ، گونه و مدت زمان آغشتگی، حلال و مدت زمان آغشتگی و گونه، حلال و مدت زمان آغشتگی مشاهده نشد. در این مطالعه حلال هیدروکسید سدیم ۱ نرمال بیشترین تاثیر را در کاهش ترکیبات فنلی دو گونه داشت. تیمارهای مختلف آغشتگی در زمان در حلال های مورد بررسی به جزء هیدروکسید سدیم ۵/۰ نرمال در زمان های پایین، سبب کاهش معنی دار میزان فنل کل نمونه ها نسبت به زمان شاهد شدند.

Keywords:

آغشتگی , ترکیبات فنلی , کربوهیدرات کل , مواد آلی , میوه بلوط , هیدروکسید سدیم