بررسی نقش گونه های پرستار (حامی) بر حفظ گونه های خوشخوراک مرتعی در عرصه ها تحت سه مدیریت چرایی (چرای شدید، مناسب و قرق) در مراتع ییلاقی سرعلی آباد گرگان

روابط متقابل بین دو گیاه، استقرار و بقای آنها را تحت تاثیر قرار می دهد، بنابراین آگاهی از چگونگی وقوع این روابط می تواند برای حفظ و نگهداری گونه های مرتعی و نیز اصلاح و مدیریت مراتع کشور قابل استفاده باشد. از آنجایی که تسهیل به عنوان یک عامل تاثیرگذار بر جوامع گیاهی محسوب می شود، می توان از این پدیده برای احیای اراضی تخریب شده استفاده کرد. از این رو نقش گونه های پرستار (حامی) بر حفظ گونه های خوشخوراک مرتعی در عرصه های چرایی (شدید، رایج و قرق) در مراتع ییلاقی سرعلی آباد گرگان مورد بررسی قرار گرفت. برای انجام این تحقیق ابتدا با عملیات میدانی پلات های یک مترمربعی به صورت سیستماتیک در ۴ جهت اصلی در نواحی نزدیک استقرار دام ها جهت دانگ شماری به منظور تعیین نواحی با زون های چرایی، مستقر گردیدند. سپس در هر سه منظقه موردنظر ۴۰ پلات یک مترمربعی به صورت سیستماتیک تصادفی مستقر گردید و تعداد پایه گونه ها در هر یک از پلاتها ثبت شد. در هر یک از عرصه های چرایی گونه های پرستار و ذینفع تعیین شدند و شدت وابستگی گونه ها به یکدیگر محاسبه شد. نتایج به دست آمده نشان می دهد گونه Festuca ovina در هر سه منطقه چرایی مورد مطالعه همبستگی مثبت و معنی داری با گونه گون داشته است و این میزان در منطقه چرای شدید بیش از دو منطقه چرای متوسط و قرق بوده است. بنابراین با توجه به اینکه اکثر مراتع کشور در حد متوسط تا فقیر به سر می برند، تعیین گونه های حامی و حمایت شونده می تواند در تدوین برنامه های احیایی به مدیریت اکولوژیک مراتع کمک نماید.

Keywords:

بوته پرستار , تسهیل , زیر اشکوب , مرتع و سرعلی آباد استان گلستان , همبستگی مثبت