معرفی فلور، اشکال زیستی و پراکنش جغرافیایی گیاهان مراتع ییلاقی پلور

بررسی فلور هر منطقه به دلیل اینکه حضور گیاهان و وضعیت آن ها را در منطقه نشان می دهد از اهمیت خاصی برخوردار است. در این بررسی مراتع ییلاقی پلور با مساحت ۴۶۰۰ هکتار و ارتفاع ۲۶۰۰ متر از سطح دریا در جنوب استان مازندران مورد مطالعه قرار گرفته است. مطالعه فلورستیک- فیزیونومیک منطقه به روش پیمایش زمینی در دو مقطع زمانی (اوایل فروردین و اواخر خرداد) نشان داد که در منطقه مورد بررسی تعداد ۴۴ تیره، ۱۵۷ جنس و ۲۷۶ گونه گیاهی وجود دارد. تیره های Poaceae (۴۵ گونه)، Astraceae (۳۷ گونه)، Labiatae (۲۲ گونه) و Fabaceae (۲۱ گونه) مهمترین تیره های گیاهی موجود در منطقه بوده که در مجموع ۶/۴۵ درصد از کل گونه ها را شامل می شوند. جنس های Astragalus (۹ گونه)، Agropyron (۷ گونه) و Bromus (۶ گونه) دارای بیشترین غنای گونه ای هستند. همی کریپتوفیت ها (۵۱ درصد) و تروفیت ها (۶/۲۴ درصد) از مهمترین گروه های ساختاری طیف زیستی منطقه به روش رانکیه هستند. بررسی پراکنش جغرافیایی عناصر گیاهی بر اساس روش زهری نشان داد که ۵۵ درصد از گونه های منطقه مورد بررسی به ناحیه رویشی ایران- تورانی تعلق دارند و ۹/۲ درصد از جهان وطن و سایر گونه ها چند منطقه ای می باشند که از بین آنها ایران- تورانی، مدیترانه ای و ایران- تورانی، مدیترانه ای، اروپا- سیبری از بالاترین درصد برخوردارند.

Keywords:

پراکنش جغرافیایی , شکل زیستی , فلور , مراتع پلور