مطالعه تاثیر افزودنی هگزان بر شکل گیری مایسل های P۱۲۳در سل تیتانیای مزوساختار با آنالیز DLS

در این تحقیق سل های پایدار تیتانیای مزوساختار با استفاده از قالب گیرهای نرم مایسل های کوپلیمر بلوکی P۱۲۳و به کارگیری هم زمان هیدرولیز کنترل شده پیش ماده تیتانیم ایزوپروپوکساید(TTIP) در محیط الکلی سنتز شدند. به منظور بررسی تاثیر افزودنی هگزان بر ویژگی های سلو تجمع های یونیمرهای P۱۲۳، از دو نسبت مولی هگزان به P۱۲۳ معادل ۶۰ و ۲۴۰ نیز در ترکیب سل استفاده گردید. اثر عوامل فرایندی مانند مرحله افزودن هگزان به سل و زمان پیرسازی آن در دمای ۵۰ ˚C (در زمان های ۱ روز و ۱۴ روز)، علاوه بر نسبت مولی هگزانبر توزیع اندازه ذرات و خوشه های تشکیل شده به وسیله تکنیک پراکندگی نور دینامیک (DLS) مورد مطالعه قرار گرفت. بررسی منحنی های DLS مربوط به اثر مرحله افزودن هگزان نشان داد کهبهترین نتایج از لحاظ بزرگ تر شدن اندازه خوشه های یونیمری پلیمر و پیوستن دوتایی ها به یکدیگر و تشکیل مایسل، با افزودن هگزان به محلول حاوی پیش ماده تیتانیمی در مقایسه با افزودن آن به محلول پلیمری P۱۲۳ یا پس از تکمیل هیدرولیز به دست می آید. مقایسه منحنی های حاصل از آنالیز سل بدون هگزان با سل های محتوی هگزان در هر دو نسبت مولی نشان داد که در حضور هگزان، توزیع اندازه خوشه های یونیمری ایجاد شده به اندازه های کوچک تر انتقال یافته است؛ به نحوی که افزودنی هگزان با نسبت مولی ۲۴۰از اتصال و مجتمع شدن یونیمرها به شکل مایسل ممانعت نمود.اگرچه در نسبت مولی ۶۰ در مقایسه با نسبت مولی ۲۴۰، وضعیت متفاوتی به لحاظ تشکیل خوشه های یونیمری ایجاد شد و توزیع اندازه اجزا به اندازه مایسل ها رسید. همچنین بررسی منحنی های حاصل از آنالیزDLS نشان داد که زمان پیرسازی ۱۴ روز در نسبت مولی ۶۰ موجب تشکیل مایسل هایی با توزیع اندازه یکنواخت nm۱۹گردیده است.

Keywords:

Titania sol , unimer , micelle , mesoporous , swelling agent , DLS technique , سل تیتانیا , یونیمر , مایسل , مزوتخلخل , عامل متورم کننده.