اعظم راودراد - استاد گروه ارتباطات دانشگاه تهران.
عاطفه آقایی - دانشجوی دکتری ارتباطات دانشگاه تهران.

در این مقاله به تحلیل گفتمان بازنمایی ایدز در فیلم «پابرهنه در بهشت» ساخته بهرام توکلی در سال ۱۳۸۴ پرداخته ایم. با استفاده از روش و نظریه «گفتمان» لاکلا و موفه دو گفتمان رقیب با دال های مرکزی «بیمار به عنوان گناهکار» در رویکرد پزشکی زیستی و «بیمار به عنوان انسان» در رویکرد پزشکی زیستی- روانی- اجتماعی شناسایی شدند. همچنین با مفهوم «اختراع ایدز» سیندی پاتون نفوذ قدرت بر حقوق مدنی این بیماران را نشان دادیم و با تکیه به مفهوم «داغ ننگ» از گافمن مکانیسم طرد اجتماعی این بیماران را در گفتمان گناه تحلیل کردیم. مشاهده این تقابل های معنایی خبر از پر منازعه بودن عرصه سلامت دارد و نشان می دهد بسیاری از تقابل های گفتمانی در موضع گیری نسبت به یک بیماری تبلور می یابد. در نهایت هر چند گفتمان گناه در این فیلم به چالش کشیده می شود اما گفتمان جریان اصلی است.

تحلیل گفتمان لاکلا و موفه, تقابل گفتمان ها, بیماری ایدز, اختراع ایدز, داغ ننگ, گفتمان پزشکی زیستی و پزشکی زیستی-روانی-اجتماعی