افسانه ادریسی - استادیار
احسان رحمانی خلیلی - دانشجو
سیده نرگس حسینی امین - دانشجو

در دنیای معاصر بسیاری معتقدند که اعتماد با ارزش های مشترک گروه ها ارتباط دارد و به اعتماد اجتماعی و نقش آن در انسجام جامعه با رویکرد فرهنگ گرایانه پرداخته می شود. در این مقاله در پی آن ایم که آیا دین داری و مقبولیت اجتماعی و رعایت اخلاقیات، در حکم ارزش های مشترک جامعه، تبیین کننده اعتماد اجتماعی اند؟ رویکرد این مقاله توصیفی ـ علی و روش پیمایشی است. جامعه آماری شامل استادان و کارکنان و دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال و ابزار گرد آوری اطلاعات پرسش نامه است که پس از بررسی روایی و پایایی، با حجم نمونه ۱۲۱۲ نفر در ۱۳۸۹ اجرا شد. انتخاب نمونه با روش نمونه گیری خوشه ای طبقه بندی تصادفی صورت گرفته است . یافته های توصیفی حاکی از آن است که اعتماد اجتماعی ۲۳% پاسخ گویان در سطح بالاست. با آن که رعایت ارزش های اخلاقی در جامعه در سطح بالا فقط به میزان ۱۴% است، ۸۴% آنان مقبولیت اجتماعی و ۷۴% دین داری خود را در سطح بالا ارزیابی کرده اند. یافته های استنباطی حاکی از آن است که اعتماد اجتماعی با هر سه متغیر رابطه ای معنادار، مستقیم، و قوی دارد. دین داری بیش ترین تاثیر را در اعتماد اجتماعی دارد و پس از آن، به ترتیب متغیرهای مقبولیت اجتماعی و رعایت اخلاقیات در اعتماد موثرند. در مدل علی تحقیق، دین داری علاوه بر تاثیر مستقیم در مسیر رعایت اخلاقیات و مقبولیت اجتماعی در اعتماد اجتماعی موثر بوده است.

اعتماد اجتماعی, دین داری, رعایت اخلاقیات, مقبولیت اجتماعی, دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال