نسرین نیک مهر - دانشجوی دکتری بوم شناسی آبزیان شیلاتی، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
سهیل ایگدری - دانشیار گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
هادی پورباقر - دانشیار گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
حمید فرحمند - استاد گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران

این پژوهش به منظور بررسی تبارزایی اعضای جنس Turcinoemacheilus براساس صفات استخوان شناسی در ایران انجام شد. درمجموع ۲۵ قطعه ماهی از چهار گونه جنس Turcinoemacheilus در دو حوضه تیگریس و اصفهان در جایگاه درون گروه و گونه Cobitis linea در جایگاه برون گروه در نظر گرفته شد. اجزای اسکلتی نمونه ها پس از شفاف سازی و رنگ آمیزی بررسی شد. درمجموع ۱۹ حالت صفت نشان دهنده تغییرات درون آرایه های مطالعه شده، توصیف شد. آنالیز تبارزایی با استفاده از صفات استخوانی برپایه روش بیشینه پارسیمونی انجام شد. طبق نتایج، پارسیمونی ترین درخت با طول درخت معادل ۲۹، شاخص ثبات یک (۱=CI) و شاخص بقای یک (۱=RI) به دست آمد. گونه های T. hafezi و T. bahaii با پشتیبانی ۷۶ درصد در یک گروه خواهری و دو گونه T. kosswigi و T. saadii با پشتیبانی ۹۷ درصد در کلاد دیگر قرار گرفتند. وجود ملاج جانبی در T. hafezi، هم پوشانی دیواره جانبی داخلی خودکامی با دیواره جانبی خلفی استخوان ومر، تقارن در بخش خلفی استخوان خودکامی و واگرایی زائده های عصبی خونی نسبت به هم در T. kosswigi، نسبت برابر طول زائده بالارونده به زائده افقی در استخوان پیش فکی و رسیدن اولین پتریگیوفور باله پشتی به مهره ۱۷ در T. bahaii ازجمله صفات استخوانی متمایزکننده در بین گونه های مطالعه شده است.  

تیگریس, روابط تبارزایی, صفات استخوان شناسی, Turcinoemacheilus