مطالعه تنوع فلورستیکی، کارکردی و نسبی تیره های گیاهی منطقه حفاظت شده درمیان و سربیشه

چکیده مناطق حفاظت شده ابزاری مفید برای نگهداری تنوع زیستی هستند. منطقه شکار ممنوع درمیان، در سال ۱۳۸۶، منطقه حفاظت شده درمیان و سربیشه معرفی شد. این منطقه به علت داشتن تپه ماهورهای متعدد و پوشش گیاهی متنوع، مامن مناسبی برای زیست و ازدیاد گونه های جانوری است. منطقه حفاظت شده درمیان و سربیشه با مساحت حدود ۸۰۰۰۰ هکتار در فاصله ۶۸ کیلومتری شرق بیرجند، بین سه شهرستان درمیان، سربیشه و بیرجند، واقع شده است. حداقل ارتفاع آن از سطح دریا ۲۱۰۰ متر و حداکثر آن ۲۸۷۰ متر است. این پژوهش با هدف شناسایی تیره ها و گونه های گیاهی، تعیین شکل های زیستی و پراکنش جغرافیایی آنها انجام شد؛ همچنین تنوع کارکردی، تنوع نسبی و شاخص اهمیت نسبی تیره های گیاهی تعیین شد. براساس نتایج، در مراتع منطقه حفاظت شده درمیان و سربیشه ۲۶ تیره، ۶۹ جنس و ۹۴ گونه گیاهی انتشار دارد. بزرگ ترین تیره هاAsteraceae  (۲۲ گونه) و Poaceae (۸ گونه) هستند. ازنظر شکل زیستی، ۴۵ درصد همی کریپتوفیت، ۲۰ درصد تروفیت، ۱۷ درصد کامه فیت، ۱۰ درصد ژئوفیت، ۷ درصد فانروفیت و ۱ درصد پارازیت هستند. ازنظر پراکنش جغرافیایی ۶۱ گونه با بیشترین فراوانی (۶۵ درصد) به ناحیه ایرانی - تورانی و ۱ گونه با کمترین فراوانی (۱ درصد) به ناحیه اروپا - سیبری منحصر می شوند. ازلحاظ تنوع کارکردی، گونه های گیاهی براساس فرم رویشی (علفی ۷۶ درصد، بوته ای ۱۷ درصد و درختچه ای ۷ درصد) و چرخه زندگی (چندساله ۸۱ درصد و یک ساله ۱۹ درصد) طبقه بندی شدند. تیره های Asteraceae، Poaceae، Fabaceae و Apiaceae به ترتیب با ۱۸/۶۵، ۳۸/۲۱، ۷۲/۱۶ و ۱۱/۱۳ درصد شاخص اهمیت نسبی هر تیره گیاهی (FIV)، بیشترین اهمیت را در بین تیره های گیاهی دارند.

Keywords:

واژه های کلیدی: تنوع فلورستیک , تنوع نسبی , شکل رویشی , طیف زیستی , منطقه حفاظت شده