فاروق سلیمانی - دانشجوی کارشناسی ارشد زیست شناسی - سیستماتیک اکولوژی گیاهی دانشکده علوم، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
خارا جلیل - دانشیار گروه زیست شناسی (علوم گیاهی)، دانشکده علوم، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران

تنوع زیستی گیاهی در زاگرس شمالی از جنبه های مختلف اهمیت دارد و راهکارهای مناسبی برای تعیین قابلیت های عناصر گیاهی و وضعیت حفاظتی گونه ها ارائه می دهد و عامل موثری در سنجش و ارزیابی منطقه برای بررسی توان اکولوژیکی به شمار می رود. منطقه حفاظت شده میرآباد در محور پیرانشهر - سردشت بین عرض های ۲۳ °۳۶ و´۳۱ °۳۶ شمالی و طول های ۱۵ °۴۵ و ۲۵ °۴۵ شرقی به مساحت ۱۱۴۳۵ هکتار در محدوده ارتفاعی ۱۱۷۷ تا ۲۰۶۸ متری از سطح دریا واقع شده است. میانگین بارندگی و دمای سالانه منطقه باتوجه به داده های بیست ساله به ترتیب ۶۹۶ میلی متر و ۳/۱۲ درجه سانتی گراد است. به روش توزیع تصادفی قطعه نمونه های چنداندازه ای ویتاکر در تیپ های مختلف گیاهی در سال ۱۳۹۶، تعداد ۴۴۷ گونه گیاهی از ۸۱ تیره و ۳۰۱ جنس شناسایی شدند. بزرگ ترین تیره ها ازنظر غنای گونه ای و جنس به ترتیب عبارتند از: تیره های Asteraceae (۵۷ گونه)، Poaceae (۴۸ گونه)، Fabaceae (۳۷ گونه) و Lamiaceae (۲۴ گونه)، تیره های Asteraceae با ۳۵ جنس، Poaceae با ۳۲ جنس، Apiaceae با ۲۱ جنس و Brassicaceae با ۱۹ جنس. همی کریپتوفیت ها با ۳/۳۵ درصد، تروفیت ها با ۲/۲۸ درصد، ژئوفیت ها با ۴/۱۴ درصد و فانروفیت ها با ۱۳ درصد شکل های زیستی منطقه هستند. ازنظر پراکنش جغرافیایی، ۲۱۰ گونه (۴۷ درصد) به عناصر ایرانی-تورانی تعلق دارند. بر اساس معیارهای IUCN در منطقه تعداد ۳۳ گونه در فهرست گیاهان با تهدید کمتر، تعداد ۲۳ گونه در فهرست کمبود اطلاعات، تعداد ۷ گونه در فهرست گیاهان آسیب پذیر و ۱ گونه در معرض انقراض قرار دارند. همچنین، ۱۴ گونه نادر و ۱۶۷ گونه دارویی اند.

پراکنش جغرافیایی, شکل زیستی, فلور, منطقه حفاظت شده میرآباد, وضعیت حفاظتی