حامد اسدی - گروه جنگلداری، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس، نور، ایران
امید اسماعیل زاده - گروه جنگلداری، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس، نور، ایران
سید محسن حسینی - گروه جنگلداری، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس، نور، ایران
یونس عصری - بخش گیاه شناسی، موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور، تهران، ایران
حبیب زارع - باغ گیاه شناسی شمال کشور، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی مازندران، نوشهر، ایران

پژوهش حاضر در نظر دارد کاربرد روش ترکیب گونه های معرف را در طبقه بندی بانک های اطلاعاتی پوشش گیاهی بزرگ بررسی کند. برای این منظور، از بانک اطلاعاتی پوشش گیاهی شمشاد در استان های گلستان و مازندران مشتمل بر ۴۴۲ رولوه و ۸۹ گونه استفاده شد. برای اجرای روش ترکیب گونه های معرف، نخست طبقه بندی اولیه توسط روش TWINSPAN اصلاح شده انجام شد و با اجرای آنالیز تعلقه فی در گروه های حاصل از سطح قطع دوم این طبقه بندی، پنج گونه که دارای بالاترین مقدار تعلقه بودند، انتخاب شد. سپس، با بررسی وقوع مشترک هر یک از این پنج گونه توسط آنالیز اجتماع پذیری فی با دیگرگونه های بانک اطلاعاتی، گروه گونه های گیاهی تشکیل شد. در پایان، با استفاده از فرمول نویسی گروه گونه های مزبور (معروف به فرمول های منطقی) و با تخصیص ۳۷۹ رولوه به فرمول های مزبور، تعداد ۲۱ اجتماع گیاهی در بانک اطلاعاتی شمشاد شناسایی شد که متعلق به تعداد شش واریانت، ۱۷ زیرجامعه، ۱۱ جامعه، چهار اتحادیه، یک رده و یک راسته گیاهی است. همچنین، تعداد ۶۳ رولوه که توسط فرمول های منطقی به هیچ کدام از اجتماعات گیاهی اختصاص نیافتند، توسط شاخص اجتماع پذیری FPFI به اجتماع گیاهی که دارای بیشترین مقدار این شاخص بودند، اختصاص یافت. به طور کلی، نتایج تحقیق حاضر تصریح می کند که با توجه به انطباق ۹۱ درصدی دو روش طبقه بندی براون- بلانکه و ترکیب گونه های معرف، می توان روش ترکیبی را به عنوان جایگزین مناسب روش مبتنی بر تجربه براون- بلانکه برای طبقه بندی بانک های اطلاعاتی پوشش گیاهی بزرگ به متخصصان پوشش گیاهی داخل کشور پیشنهاد کرد.

روش ترکیب گونه های معرف, روش براون- بلانکه, طبقه بندی پوشش گیاهی, شاخص تعلقه فی, بانک های اطلاعاتی پوشش گیاهی, شمشاد