تاثیرآموزش تاب آوری بر سلامت روان، خوش بینی و رضایت از زندگی زنان سرپرست خانوار

هدف پژوهش بررسی تاثیرآموزش تاب آوری برسلامت روان، خوش بینی و رضایت از زندگی زنان سرپرست خانوار شهر سبزوار بود. این پژوهش نیمه تجربی و با پیش آزمون ـ پس آزمون و گروه کنترل بود. تعداد ۴۲ نفر از زنان مذکور که داوطلب شرکت در برنامه آموزشی (۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه ای طی ۱۰ هفته) بودند به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند (هر گروه ۲۱ نفر) داده ها با استفاده از پرسشنامه جمعیت شناسی، پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ (۲۸- GHQ)، مقیاس خوش بینی شی یر و کارور (LOT-R) و مقیاس رضایت از زندگی داینر، امونس، لارسن و گریفین (SWLS) جمع آوری گردید. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که آموزش تاب آوری بر افزایش سلامت روان، خوش بینی و رضایت از زندگی زنان سرپرست خانوار موثر بوده است. بنابراین، می توان از آموزش مهارت تاب آوری به عنوان روشی کارآمد برای افزایش سلامت روان، خوش بینی و رضایت از زندگی زنان سرپرست خانوار استفاده کرد.  

Keywords:

تاب آوری , سلامت روان , خوش بینی , رضایت از زندگی , زنان سرپرست خانوار