فاطمه قابضی - کارشناس ارشد روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
شهلا پاکدامن - استادیار گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
ریحانه پاسبان - کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
لیلا مرادخانی - کارشناس روانشناسی بالینی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

پژوهش حاضر با هدف پیش­بینی احساس تنهایی جوانان، با توجه به کیفیت ارتباط آنها با خداوند، انجام شد. جمعیت این مطالعه جوانان ۱۸ تا ۳۵ ساله شهر تهران بود که از میان آنها ۲۳۲ نفر به صورت نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند و به دو پرسش­نامه احساس تنهایی ایرانی (ILQ) (رحیم­زاده) و پرسش­نامه کیفیت ارتباط با خدا (بام اول؛ مظاهری، پسندیده و صادقی) پاسخ دادند. داده­ها با استفاده از روش همبستگی و تحلیل رگرسیون چندگانه مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته­ها حاکی از آن بود که مولفه­های بیم و یاس نسبت به خدا،پیش­بین­های مثبت احساس تنهایی و محبت به خدا، پیش­بین منفی احساس تنهایی است. به طور کلی، هرچه فرد ارتباط مطلوب­تری با خدا داشته باشد و جنبه­های ایمان را در خود تقویت نماید، احساس تنهایی کمتری خواهد داشت و هرچه این رابطه از مطلوبیت کمتری برخوردار باشد، احساس تنهایی فرد نیز بیشتر خواهد بود.

احساس تنهایی, ارتباط با خدا, بیم, یاس, محبت