هنجاریابی و بررسی ویژگی های روان سنجی "مقیاس دلبستگی دوره نهفتگی" در کودکان ۷ تا ۱۱ ساله

هدف پژوهش حاضر، هنجاریابی و بررسی ویژگی های روان سنجی مقیاس دلبستگی دوره نهفتگی است. این پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی است. ۳۴۰ نفر از دانش آموزان ۷ تا ۱۲ ساله مدارس شهر اصفهان به عنوان نمونه انتخاب شدند و والدین آنها به مقیاس دلبستگی دوره نهفتگی پاسخ دادند. با استفاده از آلفای کرونباخ، پایایی هر یک از عوامل مقیاس مطلوب گزارش شد (۸۳/۰ برای عامل اول، ۸۳/۰ برای عامل دوم، ۷۷/۰ برای عامل سوم و ۵۸/۰ برای عامل چهارم). روایی مقیاس با استفاده از روش های روایی سازه و روایی صوری تایید شد. تحلیل عاملی اکتشافی، وجود چهار عامل مجزا در سوال های مقیاس را با نام های اجتناب ـ مراقبت کننده، اجتناب ـ همگنان، اضطراب ـ مراقبت کننده و اضطراب ـ همگنان مشخص نمود. با استفاده از محاسبه نقاط درصدی، بهترین نقطه برش معادل با نقطه درصدی ۹۰ برای هر عامل پیشنهاد شد (به ترتیب ۵۶ و ۷۲ ، ۷۳ و۴۹). در پایان، به دلیل تعداد زیاد مولفه های مقیاس، مولفه های دارای بیشترین بار عاملی به منظور استفاده در فرم کوتاه مقیاس معرفی گردید. با توجه به نتایج حاصل از روایی و پایایی مقیاس دلبستگی دوره نهفتگی، می توان گفت این مقیاس ابزاری پایا و روا برای بررسی اختلال دلبستگی است و قابلیت استفاده در جامعه ایرانی را داراست.