مهدی رضا پورسلطانی - دانشیار، گروه زمین شناسی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران

سازند سیلیسی آواری پادها (دونین زیرین-میانی)، در حوضه رسوبی بینالود، دارای حداکثر ضخامت ۱۰۸ متر است. این توالی در منطقه بوژان بهصورت ناپیوسته بر روی بازالتهای اوردویسین قرار گرفته، و توسط رسوبات کربناته سازند سیبزار (دونین میانی)، بهطور هم شیب پوشیده شده است. بیشتر ماسهسنگها غنی از کوارتز و فلدسپات بوده و بندرت شامل خرده سنگهای رسوبی و دگرگونی است. این سنگها تنوع ترکیبی زیادی نداشته، بهطورعمده شامل کوارتزآرنایت، ساب آرکوز، و کمی آرکوز است. بنا بر مطالعات پترولوژیکی و ژئوشیمیایی، رخدادهایی مرحله ائوژنز شامل سیمانی شدن (کلسیت، دولومیت و اکسید آهن) و بندرت شکستگی است. رخدادهای مرحله مزوژنز، بیشتر سیمانی شدن (سیلیس، دولومیت، کلسیت، ترکیبات اکسید آهن، کانیهای رسی)، فشردگی، شکستگیهای درون دانهای، دگرسانی دانههای ناپایدار، انحلال و جانشینی، انحلال فشاری، و بندرت آپاتیت است. رخدادهای فرعی انحلال و سیمانی شدن (دولومیت، آنکریت، سیدریت، اکسید آهن و بندرت کائولن) در مرحله تلوژنز اتفاق افتاده است. بیشتر تخلخل از نوع ثانویه با میانگین ۷/۴ درصد بوده، که حاصل انحلال و شکستگی است.

بینالود, سازند پادها, دونین, دیاژنز, تخلخل