سیدمحمدرضا ابن الرسول - استادیار گروه زبان و ادبیات عربی، دانشگاه اصفهان
محمد رحیمی خویگانی - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات عربی، دانشگاه اصفهان

یکی از مباحث مهمی که در دستور زبان فارسی کمتر مورد توجه قرار گرفته است، مبحث چندگونگی «ی» در این زبان است، «یائی» که هم در مقام واژه، هم در مقام تکواژ تاثیر فراوانی بر غنای زبان فارسی دارد اما دستور نویسان فارسی هیچ گاه این مقوله را به طور مشخص و مستقل مطرح نکرده‎اند و غالبا در خلال مباحث دیگر مثل «معرفه و نکره»، یادی هم از «ی» کرده اند. پژوهش حاضر که با روش تحلیلی-توصیفی نگاشته شده است، در صدد است تا خلا مذکور را پر کند و با نگاهی دوباره به مساله «ی» یک دسته بندی جامع و نو از آن ارائه دهد؛ مهمترین یافته های این پژوهش بیانگر آن است که انواع مختلفی از «ی» از دید دستور نویسان دور مانده است که از قضا کاربرد فراوانی در زبان فارسی دارد، انواعی مانند «ی» تاکید قید و «ی» زمینه ساز وصف.

زبان فارسی امروز, دستور زبان, «ی», انواع