تعیین پتانسیل فرسایش خندقی با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی، مطالعه موردی: حوزه آبخیز طرود
Publish place: Watershed Engineering and Management، Vol: 8، Issue: 3
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 202
This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JWEM-8-3_002
تاریخ نمایه سازی: 23 اردیبهشت 1400
Abstract:
یکی از انواع فرسایش آبی که باعث ایجاد فرسایش و رسوب در حوزه های آبخیز می شود و خسارت های زیادی به اراضی کشاورزی، مرتعی و تاسیسات زیر بنایی وارد می نماید، فرسایش خندقی می باشد. در این تحقیق بررسی فرسایش خندقی با هدف تعیین پتانسیل آن با استفاده از روش شبکه عصبی مصنوعی انجام شده است. جهت تعیین پتانسیل فرسایش خندقی از ساختار پرسپترون چندلایه و الگوریتم لونبرگ مارگوت با به کارگیری متغیرهای خاک، سنگ شناسی، کاربری اراضی، فاصله از گسل، شیب، جهت شیب، فاصله از جاده، فاصله از شبکه آبراهه ها و طبقات ارتفاعی استفاده شد. نتایج نشان داد، ساختار ۱-۱۳-۹ با تابع فعال سیگموئید در لایه پنهان برای بررسی پتانسیل فرسایش خندقی مناسب تر است. نتایج پهنهبندی فرسایش خندقی نشان داد که ۷۰.۲۶ درصد از حوزه آبخیز در طبقه خیلی کم، ۱.۷۱ درصد در طبقه کم، ۲.۴۵ درصد در طبقه متوسط، ۲.۶۵ درصد در طبقه زیاد و ۲۲.۹۳ درصد در طبقه خیلی زیاد قرار گرفته است. از سوی دیگر نتایج نشان داد که شیب کمتر از ۱۰ درصد، فاصله از آبراهه تا ۵۰ متری، واحدهای سنگ شناسی EM و M۲ و کاربری مرتع بیشترین تاثیر را در رخداد فرسایش خندقی دارند.
Keywords:
Authors
صمد شادفر
دانشیار، پژوهشکده حفاظت خاک و آبخیزداری، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران