بررسی اثرات همزمان سازی سطوح مختلف انرژی و پروتئین بر فراسنجه های تکنیک تولید گاز
Publish place: Journal of Animal science، Vol: 26، Issue: 4
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 189
This Paper With 21 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ANIMAL-26-4_016
تاریخ نمایه سازی: 23 اردیبهشت 1400
Abstract:
زمینه مطالعاتی: همزمان سازی انرژی و پروتئین در شکمبه گاوهای شیرده یکی از مباحث مهم در تغذیه گاوهای پرتولید میباشد. هدف: در مطالعه حاضر به منظور ارزیابی اثرات همزمان سطوح مختلف نشاسته و پروتئین قابل تجزیه در شکمبه در جیرههای کاملا مخلوط بر روی فراسنجههای تولید گاز، ماده خشک تجزیه شده بطور حقیقی، تولید پروتئین میکروبی، غلظت نیتروژن آمونیاکی، تولید اسیدهای چرب فرار و متان با استفاده از تکنیک تولید گاز طراحی گردید. روش کار: در مطالعه حاضر از چهار سطح پروتئین قابل تجزیه در شکمبه (۵/۹، ۵/۱۰، ۵/۱۱ و ۵/۱۲ بر اساس درصدی از ماده خشک) و پنج سطح نشاسته (۲۰، ۲۳، ۲۶، ۲۹ و ۳۲ بر اساس درصدی از ماده خشک) استفاده گردید که در نهایت منتج به ۲۰ جیره گردید. نتایج: نتایج نشان داد که با افزایش غلظت نشاسته برای سطوح ۵/۱۰، ۵/۱۱ و ۵/۱۲درصد پروتئین قابل تجزیه در شکمبه، مقدار گاز تولیدی از بخش با سرعت تجزیه پذیری بالا (V۱) بصورت خطی افزایش یافت در حالیکه برای سطح ۵/۹ درصد پروتئین قابل تجزیه در شکمبه، این روند درجه دوم بود. لازم به ذکر است که مقدار ماده خشک تجزیه شده بصورت حقیقی برای جیرههای حاوی ۵/۱۱ درصد پروتئین قابل تجزیه بیشترین بود (۰۵/۰P<) در حالیکه فراسنجههایی از قبیل بخش پذیری، تولید بیوماس میکروبی و بازدهی تولید بیوماس میکروبی برای جیرههای حاوی ۵/۱۲ درصد پروتئین قابل تجزیه بیشترین بود (۰۵/۰P<). در مطالعه حاضر مشاهده گردید که هر دو شاخص بخش پذیری و بازدهی تولید بیوماس میکروبی، در جیرههای حاوی ۵/۱۲درصد پروتئین قابل تجزیه و ۲۶ درصد نشاسته بیشترین بود. نتیجه گیری نهایی: نتایج این مطالعه بیانگر این واقعیت میباشد که حتی در سطوح بالاتر از حد نرمال پروتئین قابل تجزیه درشکمبه وجود مقادیر بالاتر از ۲۶ درصد نشاسته (بر اساس ماده خشک) نه تنها به افزایش بازدهی تولید بیوماس میکروبی منجر نمیگردد بلکه باعث اتلاف مقادیر بیشتری از مواد مغذی خوراک در قالب گازهای دفعی و در نتیجه کاهش شاخص بخش پذیری میگردد.
Keywords:
Authors
فرهنگ فاتحی
۱ استادیار گروه علوم دامی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
ابوالفضل زالی
۲ دانشیار گروه علوم دامی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
مهدی دهقان بنادکی
۲ دانشیار گروه علوم دامی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
محسن دانش مسگران
۳ استاد گروه علوم دامی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :