آرزو گلزاری - دانشجوی کارشناسی ارشد آبیاری و زهکشی، گروه علوم و مهندسی آب دانشگاه کردستان، سنندج، ایران
پرویز فتحی - استادیار، گروه علوم و مهندسی آب دانشگاه کردستان، سنندج، ایران
چنور عبدی - دانش آموخته آبیاری و زهکشی، گروه علوم و مهندسی آب دانشگاه کردستان، سنندج، ایران

استفاده از آب­های نامتعارف نظیر فاضلاب تصفیه شده راهکاری اساسی جهت حل بحران کمبود آب می­باشد. آبیاری قطر­­ه­ای، بهترین روش برای کاربرد فاضلاب تصفیه شده است. بزرگ­ترین مشکل کاربرد پساب در آبیاری قطره­ای، گرفتگی قطره­چکان­ها می­باشد. گرفتگی قطره­چکان­ها باعث کاهش یکنواختی پخش آب و افزایش مدت زمان کارکرد سیستم و هزینه­های بهره­برداری می­گردد. هدف از این پژوهش بررسی اثر دوره های شستشوی ماهانه و  انتهای فصل بر کاهش گرفتگی قطره­چکان­های میکروفلاپر، کرونا و نوارهای آبیاری در شرایط استفاده از فاضلاب تصفیه شده شهر سنندج می باشد. برای این منظور، یک مدل فیزیکی آبیاری قطره­ای در آزمایشگاه طراحی و ساخته شد. نتایج تحقیق نشان داد که در شرایط استفاده از فاضلاب تصفیه شده، با گذشت زمان، میزان گرفتگی قطره­چکان­ها افزایش می­یابد که بیش­ترین و کم­ترین درصد گرفتگی به ترتیب مربوط به قطره­چکان میکروفلاپر ( ۸/۴۴ درصد) و نوار آبیاری قطره ای (۱۱/۳۵ درصد) بود. با اعمال شستشوی آخر فصل نرخ گرفتگی قطره­چکان­های مذکور به ۶/۲ و ۸/۲۵ درصد رسید. هم­چنین نتایج نشان داد که شستشوی ماهانه، بهترین دوره شستشو جهت کاهش گرفتگی قطره چکان­ها و نوار آبیاری مذکور در شرایط استفاده از فاضلاب تصفیه شده شهر سنندج می­ باشد. نتایج تحلیل آماری نشان داد که اثر دوره­ی شستشو و نوع قطره­چکان بر گرفتگی آن­ها در سطح آماری یک درصد معنی­دار می­باشد.

آبیاری, آبیاری قطره ای, شستشو, کاربرد پساب, کیفیت آب