محمدنبی گرگیج - دانشیار، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه سیستان و بلوچستان، ایران
سمیه شهرکی میرزایی - کارشناس ارشدچینه نگاری و دیرینه شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه سیستان و بلوچستان، ایران

میسلانیدآ، گروهی از میکروفسیل های شاخص بزرگ پالئوژن (پالئوسن میانی- اوایل ائوسن پیشین) هستند که برای بایوزون بندی نهشته های دریایی کم عمق این زمان ارزش زیادی دارند. این گروه از فرامینیفرهای بنتیک بزرگ طرح های مجزای ساختمانی و تزئیناتی دارند که سبب تفکیک آنها از نومولیتیدها و روتالیدها در سطح خانواده می شوند. میسلانیدآ تاکسون های مختلفی دارند که اساسا برای بررسی های زیست چینه نگاری وجغرافیای زیستی استفاده می شوند. به منظور مطالعه زیست چینه نگاری، تعیین سن و شناسایی سیستماتیک خانواده میسلانیدآ، نهشته های پالئوسن میانی- ائوسن زیرین رخنمون یافته در دو برش چینه نگاری در روستای پدگی در شمال زاهدان بررسی شدند. برش های یادشده ازنظر سنگ شناسی شامل تناوبی از مارن، آهک مارنی و سنگ آهک به ضخامت ۵/۲۳۷متر (برشPE) و ۵/۲۲۲ متر (برش PEP) هستند. مطالعه جنس های مختلف متعلق به خانواده میسلانیدآ در مقاطع نازک به شناسایی گونه های Miscellanea miscella ، Miscellanea juliettae، Miscellanites primitivus، Miscellanits minutus منجر شد که گویای بایوزون های استاندارد SBZ۳-SBZ۶ و سن پالئوسن پسین- ائوسن پیشین برای برش های مدنظر است؛ همچنین الگوی پخش و انتشار جهانی گونه های قدیمی تر از جنس Miscellanea نشان می دهد گونه های یادشده بومی حوضه تتیس شرقی بوده اند.

پالئوسن پسین-ائوسن پیشین, فرامینیفرهای بنتیک, زمین درز سیستان