میکروفاسیس ، محیط رسوبی و ژئوشیمی رسوبات سازند سورمه در منطقه اشترانکوه، زاگرس مرتفع

  سازند سورمه در منطقه اشترانکوه، در زاگرس مرتفع (جنوب غرب ایران) با ۳۶۰ متر ضخامت از سنگ آهک و دولومیت تشکیل شده است. مطالعات پتروگرافی  و آنالیز رخساره ای نشان میدهد که کربناتهای سورمه متشکل از ۱۶ رخساره میکروسکوپی است که در قالب ۴ کمربند رخساره ای جزرومدی، لاگون، سد و دریای باز در یک پلاتفرم رمپ کربناته  نهشته شده است. شواهد پتروگرافی و داده های عنصری و ایزوتوپ اکسی‍ژن و کربن نشان میدهد که این سازند در یک محیط نیمه-حاره ای نهشته شده و کانی شناسی اولیه آن آراگونیت بوده است. ترسیم تغییرات نسبت Sr/Ca  و ایزوتوپ اکسیژن ۱۸ در مقابل مقادیر منگنز نشان می دهد که سنگ آهک های سورمه  تحت تاثیر دیاژنز متائوریک در یک سیستم بسته تا نیمه بسته دیاژنتیکی قرار گرفته است. محاسبه درجه حرارت قدیمه بر اساس  سنگین ترین مقدار ایزوتوپ اکسیژن در گل های آهکی سازند سورمه و با در نظر گرفتن مقدار ایزوتوپ اکسیژن ۱۸ آب دریا در زمان ژوراسیک که معادل SMOW ‰۲/۱- است، نشان می دهد که دمای  آب در زمان رسوبگذاری این سازند حدود ۸/۲۱ درجه سانتیگراد است.  

Keywords:

میکروفاسیس , ژئوشیمی , کانی شناسی اولیه , سازند سورمه , زاگرس مرتفع