تاثیر تنظیم کننده های رشد بر ریزازدیادی پایه رویشی GF۶۷۷ در شرایط محیط کشت مایع

ممقدمه: پایه GF۶۷۷ (دو رگ بین هلو و بادام)، یک پایه مناسب برای هلو، شلیل و بادام است که به طور گسترده در سراسر دنیا استفاده می- شود. به دلیل کارایی کم ازدیاد از طریق قلمه، کشت بافت روشی مناسب و سریع برای ازدیاد این پایه است. در محیط مایع تماس بافت گیاهی با محیط کشت بهتر، تکثیر سریعتر، و هزینه تولید کاهش می یابد. بنابراین هدف این تحقیق بهبود پرتکل ریزازدیادی پایه GF۶۷۷، با استفاده از محیط کشت مایع بود. مواد و روش ها: در این تحقیق ریزنمونه های گره ضدعفونی شده در محیط کشت های MS، B۵ و WPM در حالت مایع حاوی هورمون- های BA (بنزیل آدنین)، در پنج غلظت ۲۵/۰، ۵/۰، ۱، ۲ و ۴ میلی گرم بر لیتر و IBA (ایندول-۳- بوتیریک اسید)، در چهار غلظت ۰، ۱/۰، ۲۵/۰ و ۵/۰ میلی گرم بر لیتر بررسی شد. آنالیز داده ها اساس روش آماری فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی و مقایسات میانگین داده ‎ها به روش آزمون LSD در سطح احتمــال ۵% انجام شد. نتایج و بحث: نتایج نشان داد که حداکثر تعداد شاخساره (۴۴/۲ شاخساره) در محیط مایع WPM با غلظت ۱ میلی گرم در لیتر BA و بلندترین طول شاخساره ها در محیط کشت حاوی ۱ میلی گرم در لیتر BA و ۲۵/۰ میلی گرم در لیتر IBA در محیط کشت B۵ مشاهده شد. این مطالعه نشان داد تعداد شاخساره با افزایش غلظت BA تا غلظت مشخصی افزایش یافت. به نظر می رسد که بین غلظت BA و تعداد شاخساره تا یک غلظت خاصی از BA، رابطه مثبت وجود دارد به طوری که تعداد شاخساره در غلظت ۱ میلی گرم در لیتر BA به بیشترین تعداد خود رسید. در غلظت های بالاتر از ۱ میلی گرم در لیتر BAP، تعداد شاخساره ها کاهش یافت. به نظر می رسد پایه GF ۶۷۷ دارای مقادیری از تنظیم کننده های رشد به صورت درون زا باشند، به طوری که کاربرد غلظت کمی از تنظیم کننده های رشد برون زا برای پرآوری آن ها کافی است . به نظر می_رسد مقدار مشخصی از BA برای به دست آوردن بیشترین باززایی مورد نیاز است و غلظت های بالاتر BA سبب ایجاد مقدار زیادی کالوس می شود که در کشت بافت برای تولید شاخساره مناسب نیست. جهت ریشه زایی، شاخساره ها را به محیط کشت MS جامد حاوی ۱ میلی گرم در لیتر IBA و ۵/۰ میلی گرم در لیتر BA منتقل و ۳۳ درصد ریشه زایی حاصل شد. گیاهچه های ریشه دار شده در محیط شامل پرلیت، ماسه و خاک به نسبت ۱:۲:۱ قرار گرفتند. ۹۰ در صد نمونه های انتقال یافته به محیط خاکی زنده مانده و رشد طبیعی داشتند. نتیجه گیری: ریز ازدیادی پایه GF۶۷۷ تحت تاثیر محیط کشت (MS، B۵ و WPM) و تنظیم کننده های رشد قرار گرفت. محیط کشت WPM همراه با ۱ میلی گرم در لیتر BA با صددرصد باززایی ریزنمونه ها و تولید بیشترین تعداد شاخساره (۴۴/۲ شاخساره)، مناسب ترین محیط- کشت در بین سایر محیط های کشت مورد استفاده بود.

Keywords:

پایه رویشی , تنظیم کننده رشد , ریزازدیادی , محیط کشت