یعقوب زارعی - دانشجوی کارشناسی ارشد زمین شناسی مهندسی، دانشگاه تربیت مدرس
محمدرضا نیکودل - عضو هیئت علمی گروه زمین شناسی مهندسی، دانشگاه تربیت مدرس
علی ارومیه ای - عضو هیئت علمی گروه زمین شناسی مهندسی، دانشگاه تربیت مدرس

رسوبات سطحی محدوده بندر ماهشهر عمدتا از خاک های رسی نرم تشکیل شدهاند این خاکها در حالت خشک مقاومت نسبتاً خوبی دارند ولی با افزایش رطوبت و در حالت اشباع، مقاومت خود را تا حد زیادی از دست میدهند که این امر باعث کاهش ظرفیت باربری و افزایش نشستهای خاک شده و در نتیجه ایجاد دگرشکلیهای وسیع و مخرب در سازههای ساخته شده را به دنبال خواهد داشت. در این تحقیق یک مطالعه آزمایشگاهی به منظور ارزیابی و مقایسه عملکرد افزودن سیمان و آهک جهت بهبود پارامترهای مقاومتی خاکهای رسی نرم ماهشهر در شرایط اشباع انجام پذیرفت و اثرات این مواد افزودنی از طریق آزمایشهای مقاومت فشاری و حدود آتربرگ مورد تحلیل قرار گرفت. جهت این بررسی درصدهای گوناگون آهکو سیمان 0% ، 2% ، 4% ، 6% ، 8% و 10% و 15% و با زمانهای گیرش متفاوت انتخاب شده است. نتایج آزمایشات نشان میدهد که مقاومت فشاری رس های نرم در هنگام افزودن آهک یا سیمان، در اثر بهم خوردن ساختار اولیه کاهش مییابد. این کاهش مقاومت به علت حساسیت بالای خاک بزرگ میباشد اما با گذشت زمان مقاومت فشاری نمونههای اصلاح شده با سیمان به سرعت افزایش مییابد به گونهای که مقاومت فشاری نمونههای اصلاح شده با 6 درصد سیمان و با زمان گیرش بیشتر از 3 روز، نسبت به حالت دست نخورده افزایش یافته و شاخص خمیری آنها کاهش یافته است. این در حالیست که مقاومت فشاری نمونه های اصلاح شده با آهک به تدریجافزایش مییابد به طوریکه که افزودن آهک به میزان 6 درصد و با زمان گیرش بیشتر از 28 روز، باعث افزایش مقاومت فشاری نمونهها نسبت به حالت دست نخورده شده و کاهش شاخص خمیری آنها شده است.

خاک رسی نرم، سیمان، آهک، آزمایش مقاومت فشاری، حدود آتربرگ