نگاهی به فراهنجاری دستوری در اشعار م. سرشک
Publish place: Researches on mystical literature، Vol: 3، Issue: 2
Publish Year: 1388
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 150
نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JPLLU-3-2_001
تاریخ نمایه سازی: 25 اردیبهشت 1400
Abstract:
به اعتقاد صورتگرایان روسی، هر شاعر و نویسنده برای آفرینش اثر ادبی خود، به انواع فراهنجاری ها و قاعدهافزایی ها در زبان دست میزند و با نامتعارف ساختن آن، باعث نوعی برجسته سازی میشود. یکی از این فراهنجاریها، گریز از قواعد دستوری حاکم بر زبان است که در واقع، وجه تمایز زبان ادبی از زبان غیر ادبی نیز هست. در این شیوه شاعر با تخطی از قواعد دستوری، گزاره پیام را به پسزمینه فرستاده و خود پیام را در معرض کانون توجه مخاطب قرار میدهد. از آنجاییکه ذات شعر بر دستور گریزی بنا شده است، نمود اینگونه فراهنجاری در شعر هر شاعری فراوان است؛ اما نحوه استفاده از این امکانات به توجه به توانایی، نبوغ و استعداد هر شاعری متفاوت است. در این پژوهش فراهنجاری دستوری در اشعار م. سرشک (شفیعی کدکنی) مورد بررسی قرار گرفته و نشان داده شده است که او چگونه با برهم زدن و آشفته کردن محور جانشینی (بخش صرفی) و محور همنشینی کلام (بخش نحوی) در جهت غریبه کردن زبان شعری اش گام برداشته است و این تغییرات تا چه مایه در آفرینش اشعار او مهم بوده است. نتیجه پژوهش بیان کننده این واقعیت است که این آشفتگی بیشتر در محور همنشینی کلام روی داده و در تمامی موارد آن، اصل جمالشناسیک و رسانگی رعایت شده است.
Keywords:
Authors
محمد بامدادی
کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه ارومیه
فاطمه مدرسی
استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه ارومیه
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :