بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی بر حکمروایی خوب و پایداری جوامع روستایی با نقش تعدیل گری سرمایه فرهنگی؛ مورد مطالعه: دهستان گودین شهرستان کنگاور

توسعه اقتصادی، اجتماعی و سیاسی در مقیاس های محلی، منطقه ای، ملی و بین المللی و پیامدهای توسعه نیافتگی مناطق روستایی چون: فقر گسترده، نابرابری فزاینده، رشد سریع جمعیت، بیکاری، مهاجرت و ...، توجه به توسعه روستایی و حتی تقدم آن بر توسعه شهری را در پی داشت؛ از این رو توسعه روستایی، فرآیندی چندبعدی و متضمن بهبود پیوسته زندگی و کیفیت آن در جامعه روستایی است؛ در این راستا توجه به سرمایه های فرهنگی و اجتماعی به منزله سرمایه هایی که موجب پایداری منابع و منافع اقتصادی می شود و همچنین حکمروایی خوب با ارتقای تعامل بین مردم و دولت ضرورت می یابد. پژوهش حاضر درصدد بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی بر حکمروایی خوب و پایداری جوامع روستایی با نقش میانجیگری سرمایه فرهنگی است. بدین منظور دهستان گوین کنگاور به منزله نمونه پژوهش برگزیده شد. حجم جامعه آماری این پژوهش با بهره گیری از فرمول کوکران، ۲۴۰ نفر محاسبه و داده های مورد نیاز با بهره گیری از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای و پرسش نامه از روستاییان دهستان گودین گردآوری شد. در ادامه الگوی پیشنهادی با الگویابی معادلات ساختاری (SEM) و نرم افزار AMOS ویراست ۱۸ ارزیابی شد. همچنین برای بررسی آثار تعدیل گر میان حکمروایی خوب روستایی با پایداری، روش رگرسیون سلسله مراتبی با بهره گیری از نرم افزار SPSS به کار رفت. یافته های پژوهش بیان کننده برازش نسبتا مناسب الگوی پیشنهادی، همچنین معناداربودن آثار غیرمستقیم سرمایه اجتماعی با پایداری اقتصادی اجتماعی و درنظرگرفتن نقش میانجیگری حکمروایی خوب روستایی است. افزون بر این، نتایج به دست آمده از رگرسیون سلسله مراتبی نشان داد سرمایه فرهنگی، رابطه میان حکمروایی خوب روستایی و پایداری اجتماعی - فرهنگی را تعدیل می کند.

Keywords:

سرمایه فرهنگی , سرمایه اجتماعی , حکمروایی خوب , پایداری اقتصادی و اجتماعی , دهستان گودین