حجت اله یزدانپناه - استادیار دانشکده علوم جغرافیایی و برنامه ریزی دانشگاه اصفهان
علی براتیان - - پژوهشکده علوم جغرافیایی دانشگاه اصفهان
سمیه کریمی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیای پزشکی دانشگاه اصفهان

بیماری سالک از جمله بیماری­هایی است که در مناطق گرمسیری استان کرمانشاه گزارش شده­است. شهرستان قصرشیرین از جمله این مناطق گرمسیری است که در سال­های اخیر با گسترش بیماری سالک جلدی (لیشمانیوز پوستی) مواجه است. این شهرستان از کانون­های مهم آلودگی بیماری سالک استان کرمانشاه بر اساس شرایط آب و هوایی و شرایط اکولوژیکی است. این بیماری به عنوان یک مشکل بهداشتی مهم مورد توجه قرار­گرفته است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت از نوع توصیفی همبستگی و با هدف بررسی عوامل موثر اقلیمی بر شیوع بیماری سالک در شهرستان قصر­شیرین صورت گرفته است. برای جمع­آوری داده­های پژوهش، از آمارهای مربوط به بیماری سالک گزارش شده در طی دوره آماری ۱۳۸۲- ۱۳۹۰ که از مرکز بهداشت استان کرمانشاه استخراج شده ­است و هم­چنین داده­های هواشناسی دما، بارش و رطوبت­نسبی استفاده شده­است. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که رابطه معنی­دار منفی بین شیوع بیماری سالک در شهرستان قصر­شیرین با دما وجود دارد. یعنی همزمان با کاهش متوسط دما احتمال بروز بیماری افزایش می­یابد. در حالی­که هیچ­گونه رابطه معنی­داری بین بروز بیماری سالک و متغیرهای متوسط رطوبت نسبی و بارش در شهرستان مذکور مشاهده نشد. علاوه بر این، نتایج نشان داد که احتمال بروز بیماری در مردان بیشتر از زنان بوده، و در طبقه­بندی شغلی، اکثریت افراد مبتلا خانه­دار بوده­اند. همچنین، اکثریت افراد مبتلا در گروه سنی زیر۲۵ سال قرار داشته که اکثرا در روستاهای شهرستان مربوطه ساکن بوده­اند. همچنین در این شهرستان مسافرت به مناطق آندمیک بسیار کم صورت گرفته است.

سالک پوستی, پشه خاکی, قصرشیرین, عناصر اقلیمی