اصغر ضرابی - استاد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه اصفهان
ملیحه ایزدی - دانشجوی دکتری برنامه ریزی شهری دانشگاه اصفهان

هدف اصلی این پژوهش شناخت و رتبه بندی استان های کشور از نظر شاخص های مورد مطالعه است باشد در این پژوهش ضمن بررسی شاخص ها به مقایسه سطح برخورداری مناطق مزبور پرداخته شده است. نوع پژوهش کاربردی و روش مطالعه تحلیلی و توصیفی است که از مدل های کمی نظیر تحلیل عاملی، تکنیک VIKOR و رگرسیون چند متغیره با بهره گیری از ۲۲ شاخص استفاده شده است. یافته های پژوهش حاصل از تحلیل عاملی، بیانگر تقلیل شاخص های مورد مطالعه به پنج عامل «خدمات درمانی-آموزشی»، «جمعیتی»، «خدمات فرهنگی-رفاهی»، «اقتصادی» و «خدمات روستایی»است و تحلیل رگرسیون چند متغیره، بیا نگر آن است که عامل های مذکور، ۹۹ درصد از تغییرات درجه برخورداری استان های کشور را توضیح می دهند. نتایج به دست آمده از روش ویکور جهت رتبه بندی استان های کشور براساس شاخص های مورد بررسی حاکی از آن است که استان تهران باضریب ۱۰۵/۰ رتبه اول و استان قم با ضریب۰۶۰/۱ در رتبه آخر قرار دارد.

توسعه منطقه ای, تحلیل عاملی, روش VIKOR, استان های کشور