محمد ستاری فر - دانشگاه علامه طباطبایی

در تاریخ بشری، مقولاتی همچون گرسنگی، بیکاری، فقر، از کارافتادگی، بی سرپرستی، حوادث و سوانح، در راه ماندگی و نیاز به مراقبت های بهداشتی و درمانی از دغدغه های جوامع بشری بوده و خواهد بود. در قرون گذشته و در آستانه قرن ۲۱ میلادی، این مسائل به کانون های توجه جدی افراد، جوامع، دولت ها، احزاب و گرایش های مختلف فکری و ارزشی و مانند اینها تبدیل شده است. از این رو در طی قرن گذشته، اگرچه دولت ها و حاکمیت های سیاسی، رسالت های متفاوتی داشته اند، لیکن خود را ملزم به برپایی اصول، نهادها، ساختارها و سازوکارهایی تحت عنوان نظام تامین اجتماعی برای پاسخ گویی به این نیازهای انسانی و اجتماعی نموده اند. در این گزارش، پس از بررسی مرور کلی بر پیشینه تاریخی نظام تامین اجتماعی در جهان، وضعیت تامین اجتماعی در ایران و تنگناهای موجود آن، زمینه های شکل گیری نظام جامع رفاه و تامین اجتماعی کشور و الزامات اساسی آن مورد بررسی قرار گرفته و در پایان لایحه “ساختار سازمانی نظام تامین اجتماعی کشور” که توسط سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور پیشنهاد شده است، ارائه می گردد.