تحلیل سازگاری سرمایه گذاری در برنامه های توسعه ایران

پیش بینی میزان سرمایه گذاری مورد نیاز برای دستیابی به اهداف هر برنامه یکی از مهم ترین مسائل هر برنامه توسعه است که روایی و اعتبار اهداف برنامه را با توجه به جهت گیری آن بازگو می نماید. بی گمان یکی از ابزارهای مفید و موثر در برنامه ریزی و تصمیم گیری برای هدایت اقتصاد و کمک به مجریان اقتصادی، بهره گیری از فن داده-ستانده است. یکی از کاربردهای مفید این الگو به سبب ماهیت تعادلی آن ارائه یک الگوی سازگاری (Consistency Model) به منظور بررسی پیامدهای اهداف تعیین شده برای طرف تقاضای اقتصاد در مورد تولید فعالیت های اقتصادی و برآورد سرمایه گذاری مورد نیاز است. بدین منظور در این مطالعه با استفاده از جدول های داده- ستانده سال های ۱۳۶۷، ۱۳۷۳و ۱۳۷۹ به بررسی میزان سازگاری سرمایه گذاری مورد نیاز و پیش بینی شده در برنامه های اول، دوم، سوم و چهارم توسعه می پردازیم که نتایج، بازگوکننده سازگاری بیشتر اهداف کمی تعیین شده در برنامه چهارم توسعه نسبت به دیگر برنامه های توسعه بعد از انقلاب است.