سعادت و معنا در مکتب ابن عربی
عنوان مقاله: سعادت و معنا در مکتب ابن عربی
شناسه ملی مقاله: JR_COTH-3-8_003
منتشر شده در در سال 1391
شناسه ملی مقاله: JR_COTH-3-8_003
منتشر شده در در سال 1391
مشخصات نویسندگان مقاله:
مهدیه سادات کسایی زاده - دانشجوی دکتری تصرف وعرفان اسلامی دانشگاه ازاد اسلامی واحد علوم وتحقیقات تهران
امیرعباس علیزمانی - دانشیار گروه فلسفه، دانشگاه تهران
هادی وکیلی - استادیار گروه عرفان اسلامی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
خلاصه مقاله:
مهدیه سادات کسایی زاده - دانشجوی دکتری تصرف وعرفان اسلامی دانشگاه ازاد اسلامی واحد علوم وتحقیقات تهران
امیرعباس علیزمانی - دانشیار گروه فلسفه، دانشگاه تهران
هادی وکیلی - استادیار گروه عرفان اسلامی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
مساله «معنای زندگی»، در سه مفهوم ارزش، فایده و غایت زندگی، «سعادت» انسان را مورد پرسش قرار میدهد. در نگاه عرفانی ابن عربی، معرفت کشفی نسبت به حقیقت که علم همراه با ایمان نیز خوانده می شود، چنان اصالتی دارد که شرط لازم و کافی برای سعادت به شمار میرود. با این حال، ابنعربی از سعادت دیگری نیز سخن میگوید که همگانی است. وی که عقیده دارد سعادت و شقاوت خالص مربوط به آخرت است، شقاوت اخروی را موقت و بر اساس رحمت الهی، منتهی به سعادت میداند و باور دارد که جهان برای سعادت به وجود آمده است و به این غایت دست خواهد یافت. از آراء او درباره سعادت بر میآید که احساس رضایت نسبت به زندگی و به عبارت دیگر، احساس سعادت مستلزم معرفت قلبی است که ارزش زندگی را نیز آشکار میکند و در عین حال، غایت سعادتمندانه انسان، ابزاری بودن زندگی او برای دستیابی به غایت الهی را منتفی میسازد.
کلمات کلیدی: معنای زندگی, سعادت, شقاوت, شریعت, حقیقت, رحمت, غایت
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1210603/