حمید زارع - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه مهندسی آب دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان، رشت
محمدرضا خالدیان - دانشیار گروه مهندسی آب دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان، رشت و گروه پژوهشی مهندسی آب و محیط زیست، پژوهشکده حوضه آبی دریای خزر، رشت

استان کرمان از خشک­ترین مناطق ایران محسوب می­شود و کشاورزی آن به­ویژه کشت پسته وابسته به منابع آب زیرزمینی می­باشد. در این مطالعه تغییرات مکانی و زمانی شوری (EC) آب­های زیرزمینی استان کرمان با استفاده از روش­های زمین آماری و نرم افزار ArcGIS مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور از روش کریجینگ معمولی و کریجینگ شاخص به ترتیب برای رسم نقشه­های پهنه­بندی و احتمالاتی شوری آب­های زیرزمینی استفاده شد. نقشه­های پهنه­بندی و احتمالاتی افزایش و گسترش اراضی با شوری آب زیرزمینی بیش از dS/m۸ (آستانه تحمل شوری پسته) بر متر از سال ۱۳۸۱ تا ۱۳۹۰ را نشان می­دهند. همچنین مشخص شد که آب­های زیرزمینی بخش­هایی از شهرستان­های سیرجان، شهر بابک، رفسنجان و زرند دارای وضعیت بسیار نامطلوبی از نظر شوری بوده و استفاده از این آب­ها برای آبیاری باغات پسته، می­تواند عملکرد این محصول را به شدت کاهش دهد. به طوری­که در سال ۱۳۸۲، ۳/۱۳% ازکل مساحت با خطر جدی شوری بالای  dS/m۸ مواجه بوده­اند که این میزان تا سال ۱۳۸۵ روند تقریبی ثابتی داشته­است ولی در سال ۱۳۸۶ این میزان به ۸/۹% رسید و تا سال ۱۳۹۰ روند کاهشی داشته در نهایت سال ۱۳۹۰ به مقدار ۸/۴% رسیده است.

پهنه بندی, سمی واریوگرام, هدایت الکتریکی