سمیرا اخوان - استادیار گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
علیرضا باقرخانی - دانشجوی دکتری گروه علوم و مهندسی آب، دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا
حمید زارع ابیانه - استاد گروه علوم و مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا

 هدف اصلی این پژوهش بررسی آسیب­پذیری عملکرد سیستم­های آبیاری تحت­فشار اجرا شده در شهرستان سنقر در شرایط تغییر اقلیم در دوره ۲۰۳۰- ۲۰۱۱ بـر اساس سناریوهای مختلف (A۱B،  A۲ وB۱ ) در مقایسه با دوره پایه با استفاده از مدل ریز مقیاس LARS-WG می­باشد. در این مطالعه تبخیر و تعرق مرجع و نیاز آبیاری تحت سناریوهای تغییر اقلیم برای الگوی کشت حاضر محاسبه و عملکرد سیستم­های آبیاری (به طور عمده) شاخص­های تعریف شده (شاخص­هایی مانند کفایت توزیع فشار و دبی) مورد ارزیابی قرار گرفت. براساس نتایج بدست آمده تبخیر و تعرق گیاهی مطـابق هـر سـه سـناریویA۱B ، A۲ و B۱ به ترتیب ۵۳/۹، ۶/۹ و ۵۴/۹ درصد افزایش خواهد یافت. متوسط دبی سیستم­های مورد مطالعه از ۶/۸ لیتر بر ثانیه در شرایط فعلی به ۷۴/۹ لیتر بر ثانیه در دوره آینده تغییر خواهد یافت. متوسط مقادیر سرعت سرعت آب، ۶/۱۹، ۶/۲۰ و ۶/۱۹ درصد به ترتیب در سه سـناریویA۱B ، A۲ و B۱  افزایش پیدا کرد. در سیستم­های مورد مطالعه مقادیر متوسط افت فشار در هر صد متر، در دوره پایه و سه سناریو مذکور به­طور متوسط به­ترتیب ۱، ۱۹/۱، ۲۱/۱ و ۱۹/۱ متر بود که احتیاج به تغییر آب­پاش و یا تنظیم فشار در ابتدا خط نداشت. نتایج بررسی­های شاخص پایداری مساحت آبیاری، شاخص کفایت دبی و فشار نشان داد که مقادیر این شاخص در آینده در تمامی مزارع مورد مطالعه کم­تر از ۱۰۰ خواهد شد.

سناریو های تغییر اقلیم, سیستم آبیاری, هیدرومدول