تدوین بنچ مارک کارآیی مصارف آب محصولات زراعی و باغی تحت استراتژی های مدیریتی مختلف در یک منطقه ی خشک
Publish place: Irrigation and Drainage، Vol: 12، Issue: 3
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 349
This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IDJ-12-3_011
تاریخ نمایه سازی: 25 اردیبهشت 1400
Abstract:
بر اساس دادههای موجود در یک بازهی ۳۰ ساله، پتانسیلهای صرفهجویی آب مصرفی در کشاورزی آبی در استان خوزستان بررسی شد. بدین منظور و بر اساس سیستم طبقهبندی فائو، کلیهی محصولات زراعی و باغی به هشت گروه غلات، سبزیجات، حبوبات، دانههای روغنی، گیاهان قندی، گیاهان غدهای، آجیل و خشکبار و میوهها تقسیم شدند. سپس، سناریوهای مدیریتی مختلف از تلفیق سه تاریخ کشت بههنگام (عرف منطقه)، زود و دیرهنگام، و سیستمهای آبیاری فارو، بارانی و قطرهای و چهار سطح تامین نیاز آبی گیاه (۱۰۰، ۸۵، ۷۰ و ۵۵ درصد) تعریف شد. بهترین سناریو و الگوی کشت بر اساس شاخصهای کارآیی مصرف آب و بهرهوری آب آبیاری تعیین و سپس، مقادیر معادل این شاخصها تحت سناریوهای منتخب، بهعنوان مقادیر بنچمارک در نظر گرفته شد. بالاترین مقادیر کارآیی مصرف آب برای گیاهان قندی، به دلیل دارا بودن عملکرد بالا و گیاهان غدهای، به دلیل دارا بودن نیاز آبی اندک و سبزیجات به دلیل نیاز آبی اندک و عملکرد بالا، بدست آمد. با وجود داشتن رتبهی پنجم از منظر کارآیی مصرف آب، غلات، به دلیل داشتن سهمی فراتر از ۷۰ درصد در کل اراضی تحت کشت آبی، بزرگترین مصرف کنندهی آب در استان بودند. جایگزینی هر هکتار از سطوح آبی تحت کشت غلات با محصولات غدهای، به طور متوسط ۸/۳ هزار مترمکعب (۶۳ درصد) صرفهجویی در میزان آب خالص مصرفی به وسیلهی گیاه را به همراه خواهد داشت. تغییر سیستم آبیاری از حالت سطحی به قطرهای در مزارع تحت کشت محصولات قندی، حبوبات و دانههای روغنی، میزان کارآیی مصرف آب را افزایش داد، در حالیکه این جایگزینی باعث کاهش میزان تولید به ازای واحد آب مصرفی در سایر گروههای گیاهان خواهد شد. اعمال ۱۵ درصد تنش رطوبتی به دلیل حفظ نیاز آبی در حد مطلوب و تنها ۳/۸-۴/۱ درصد کاهش در عملکرد گیاه، تغییر اندکی در میزان کارآیی مصرف آب را منتج خواهد شد. افزایش سطح تنش به ۳۰ درصد، منتج به حداکثر ۶/۵ درصد کاهش در میزان تولید به ازای واحد آب خالص مصرفی خواهد شد. صرفنظر از نوع سیستم آبیاری و سطح تنش، کشتهای زودهنگام، به دلیل کاهش نیاز آبی گیاه تا ۲۰ درصد، میزان کارآیی مصرف آب را افزایش خواهد داد. به این ترتیب، اعمال تنش ملایم رطوبتی و تعدیل تقویم کشت و همچنین، اولویتبندی کشت محصولات زراعی و باغی بر اساس مقادیر کارآیی مصرف آب آنها، میتواند به عنوان سناریوهای مدیریتی مطلوب در کاهش فشار بر منابع آب آبی استان خوزستان محسوب شود.
Keywords:
Authors
فهیمه شهسواری
دانشجوی کارشناسی ارشد آبیاری و زهکشی، گروه مهندسی آب، دانشگاه زابل
فاطمه کاراندیش
دانشیار گروه مهندسی آب، دانشگاه زابل، زابل، ایران
پرویز حقیقت جو
استادیار گروه مهندسی آب، دانشگاه زابل
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :