برهمکنش شوری آب آبیاری، ورمی کمپوست و رقم بر رشد، عملکرد و اجزاء عملکرد کلزا

با هدف بررسی برهمکنش شوری آب آبیاری (در چهار سطح ۱۵/۱، ۴، ۷ و ۱۰ دسی زیمنس بر متر)، کود آلی ورمی کمپوست (در دو سطح صفر و ۱۰ تن بر هکتار) و رقم (در چهار سطح RGS، هایولا ۴۸۱۵، ۳۰۸ و ۴۰۱) بر رشد، عملکرد و اجزاء عملکرد کلزا، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در منطقه گرگان انجام شد. اختلاف معنی دار رقم ها از نظر تعداد روز تا گلدهی به صورت RGS˂۴۰۱˂۳۰۸˂۴۸۱۵ بود. برهمکنش سه گانه شوری، ورمی کمپوست و رقم بر صفت تعداد روز تا رسیدگی معنی دار بود. در عین حال، کاهش معنی دار این صفت تحت تاثیر ورمی کمپوست (به میزان ۲/۲ روز) و شوری (به میزان ۹/۱ روز) مشاهده شد. کاربرد ورمی-کمپوست به افزایش معنی دار (۲/۵۲ درصد) تعداد شاخه فرعی منجر شد ولی این افزایش در رقم هایولا ۴۰۱ بیشتر بود. ورمی کمپوست منجر به کاهش معنی دار وزن هزار دانه و طول غلاف رقم های مورد بررسی، به ترتیب بجز در رقم های هایولا ۴۸۱۵ و ۴۰۱ که افزایش معنی داری داشتند، شد. افزایش معنی داری قطر ساقه، تعداد دانه در غلاف، تعداد غلاف در بوته، عملکرد دانه (از ۵/۱۳۵۸ به ۱/۲۰۶۷ کیلوگرم بر هکتار) و عملکرد بیولوژیکی (از ۲/۳۶۰۳ به ۳/۵۳۱۸ کیلوگرم بر هکتار) به ترتیب به میزان ۴۰، ۲۳، ۷۰، ۵۲ ، ۴۸ درصد تحت تاثیر ورمی کمپوست مشاهده شد. در بین ارقام مورد بررسی رقم های هایولا ۳۰۸ و RGS به ترتیب با تولید ۴/۱۸۵۵ و ۸/۱۵۷۲ کیلوگرم بر هکتار بیشترین و کمترین عملکرد دانه را داشتند. توانایی بیشتر رقم هایولا ۳۰۸ در تولید دانه در غلاف و غلاف در بوته و رقم ۴۰۱ در تولید دانه در غلاف و وزن هزار دانه منجر به برتری معنی دار عملکرد دانه آنها نسبت به رقم های هایولا ۴۸۱۵ و RGS شد. افزایش شوری در شرایط عدم کاربرد ورمی کمپوست منجر به افزایش وزن هزار دانه و کاهش عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیکی شد ولی در شرایط کاربرد ورمی کمپوست این اثر معکوس بود.

Keywords:

تنش شوری , کود آلی , هایولا , RGS