محمد سالاریان - دانشجوی دکتری علوم و مهندسی آب، آبیاری و زهکشی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
کامران داوری - گروه علوم و مهندسی آب دانشگاه فردوسی مشهد
امین علیزاده - استاد گروه علوم و مهندسی آب دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد
محمد لگزیان - استاد گروه مدیریت دانشکده علوم اداری و اقتصادی دانشگاه فردوسی مشهد
محمد فاضلی - استادیار دانشکده ادبیات، گروه علوم اجتماعی، دانشگاه شهید بهشتی تهران

حضور و مشارکت کنشگران در جریان فعالیت ها، تصمیم سازی ها و تصمیم گیری های راهبردی بخش آب از اصول غیرقابل منفک جریان توسعه ی پایا می باشد. عدم همکاری و بی اطلاعی کنشگران از اقدامات انجام شده و قرار نگرفتن ایشان در جایگاه تصمیم گیری جهت پیش برد اهداف، منجر به تقویت احساس عدم تعلق آنان نسبت به سرنوشت آینده آب خواهد شد و نتیجه ی حتمی آن، بی انگیزگی ایشان در نگهبانی و نگهداری از منابع آب خواهد بود. ازین رو می توان بر اهمیت مشارکت کنشگران در تصمیم گیری های مدیریت آب تاکید ورزید. مشارکتی که در صورت تحقق می تواند از تشدید کمبود و کمیابی منابع آب در آینده جلوگیری کند. پژوهش حاضر باهدف ایجاد اجماع در مسیر مدیریت مطلوب آب حوضه آبریز کشف رود انجام شده است. در این پژوهش پس از شناسایی و تحلیل کنشگران موثر و کلیدی، شناسایی وضع موجود و تدوین راهبردها، چشم انداز حوضه در افق ۱۴۲۰ تبیین گشت، که در آن این حوضه دارای تعادل پایا در منابع و مصارف آب خواهد بود. ذیل این چشم انداز، ۱۹ راهبرد بنیانی و ۶۳ سیاست کلان تدوین یافته است. با توجه به تعدد سیاست های تدوین یافته، به منظور روالمندسازی دستیابی به چشم انداز از ابزار نقشه راه استفاده شد. مولفه های اصلی نقشه راه در پژوهش حاضر عبارتند از، اصلاح ساختار مدیریت اجرایی، ارتقا فرهنگ آب و توانمندسازی جامعه، اصلاح و ارتقا سیاست های اقتصادی، مالی و فنی، مهارت افزایی، ارتقا سیستم داده برداری، پردازش و تحلیل آن ها و اصلاح قوانین و ضوابط بوده است. موثرترین راه پیاده سازی سیاست های تدوین یافته، مشارکت آب بران در جلسات تصمیم سازی و ارتقاء سطح آگاهی ایشان است. آنچه مسلم است، جلسات مشارکتی بدون ایجاد درک مشترک بین مدیران و آب بران توانایی حل مشکلات مدیریت آب این حوضه را نخواهد داشت.

کشف رود, اجماع, مشارکت, نقشه راه, کنشگران