ارزیابی الگوریتم سبال جهت برآورد تبخیر- تعرق واقعی در منطقه وردیج

پژوهش حاضر با هدف ارزیابی الگوریتم سنجش از دور سبال با احتساب اثرات توپوگرافی در تعیین تبخیر-تعرق واقعی در منطقه وردیج واقع در استان تهران انجام شد. برای این منظور از تصاویر ماهواره لندست ۸ در تاریخ های ۱۰ ژوئن، ۱۲ جولای، ۱۳ آگوست و ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۸ و ۱۵ جولای ۲۰۱۹ استفاده شد. مقدار تبخیر-تعرق مرجع (گیاه یونجه) با استفاده از تبخیر-تعرق حاصل از الگوریتم سبال برای سه نقطه که درآن ها کشت یونجه صورت گرفته بود محاسبه شد. با استفاده از داده های ایستگاه هواشناسی منطقه، تبخیر-تعرق مرجع با روش های تجربی فائو- پنمن- مانتیث، پنمن رایت، هارگریوز سامانی و بلانی کریدل تخمین زده شد. مقادیر حاصل از الگوریتم سبال با روش های مذکور مورد مقایسه قرار گرفت و مشاهده شد که در منطقه مورد مطالعه روش هارگریوز سامانی (۰/۴۷ =MAE و ۰/۶۲ =RMSE) جواب نزدیکتری به نتایج روش سنجش از دور دارد و در رتبه بعدی روش فائو پنمن مانتیث (۱ =MAE و ۱/۲۶=RMSE) قرار می گیرد. در ادامه تبخیر-تعرق بدست آمده از الگوریتم سبال با مقدار متناظر بدست آمده از لایسیمتر پورتابل وزنی مورد مقایسه قرار گرفت و نتایج بدست آمده مطابقت خوبی را نشان داد، به طوریکه مقدار تفاضل مطلق ۰/۸۱ (mm/day) بدست آمد، که می توان نتیجه گرفت روش سنجش از دور جهت برآورد تبخیر-تعرق واقعی در منطقه مورد مطالعه مناسب می باشد.

Keywords:

الگوریتم سبال , تبخیر و تعرق , تصاویر ماهواره ای , سنجش از دور , لایسیمتر پورتابل وزنی