سیما صالحی تیزآبی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه اگروتکنولوژی، دانشگاه فردوسی مشهد
مرتضی گلدانی - گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
جعفر نباتی - استادیار گروه پژوهشی بقولات پژوهشکده علوم گیاهی دانشگاه فردوسی مشهد

کمبود آب یکی از عوامل محدودکننده تولید گیاهان زراعی است. آزمایشی به صورت کرت های خردشده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار روی گوجه فرنگی در سال ۹۷-۱۳۹۶ در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. تیمارها شامل؛ آبیاری متداول، روش آبیاری خشک کردن جزئی ریشه به طور ثابت، روش آبیاری خشک کردن جزئی ریشه به طور متغیر (کرت اصلی) و کم آبیاری ۱۰۰، ۷۵، ۵۰ درصد نیاز آبی (کرت فرعی) بودند. اثر روش های آبیاری و سطوح مختلف کم آبیاری بر تعداد، وزن، قطر، سفتی، ویتامین ث و pH میوه معنی دار شد. بیشترین وزن خشک اندام هوایی g.plant-۱۹۶/۱۵۳، تعداد میوه در بوته (۵۸)، تعداد میوه در مترمربع (۱۶۳)، وزن تک میوه g ۰۳/۴۶، قطر میوه mm ۴۸/۹۸، ویتامین ث mg.gfw-۱ ۴۷/۹، عملکرد میوه kg.m-۲ ۴۶/۴ در روش آبیاری متداول مشاهده شد. بیشترین میزان لیکوپن mg.gfw-۱ ۸۴/۸۵، سفتی میوه Kg.cm-۲ ۹۳/۳،pH ۵۸/۴، کارایی مصرف آب kg.m-۳ ۴۶/۴، در روش آبیاری خشک کردن جزئی ریشه به طور ثابت مشاهده شد. نتایج نشان داد بیشترین عملکرد در بین روش های آبیاری، به ترتیب در روش آبیاری متداول، روش آبیاری خشک کردن جزئی ریشه به طور ثابت و روش آبیاری خشک کردن ریشه به طور متغیر و بیشترین کارایی مصرف آب درروش آبیاری خشک کردن جزئی ریشه به طور ثابت و سطح ۷۵ درصد نیاز آبی مشاهده گردید.

تعداد میوه, کارایی مصرف آب, گوجه فرنگی, ویتامین ث