سیما صالحی تیزآبی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه اگروتکنولوژی، دانشگاه فردوسی مشهد
مرتضی گلدانی - دانشیار گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
جعفر نباتی - استادیار گروه پژوهشی بقولات پژوهشکده علوم گیاهی دانشگاه فردوسی مشهد

یکی از راهکارهای افزایش کیفیت آب آبیاری مغناطیس کردن آن می باشد. پژوهشی در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد در سال ۱۳۹۷ به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه روش آبیاری (آبیاری متداول، آبیاری ناحیه ای ریشه به طور ثابت و آبیاری ناحیه ای ریشه به طور متغیر) و سه سطح آب مغناطیس (آب معمولی، آب مغناطیسی یک بار گذر با شدت ۳۶۷/۰ تسلا و ۶۳۳/۰ تسلا) با چهار تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که در روش آبیاری متداول و آب مغناطیس با شدت ۳۶۷/۰ تسلا بیشترین ارتفاع بوته (cm ۱۱۰)، وزن خشک اندام هوایی(g.plant-۱۹/۴۱(، وزن خشک ریشه(g.plant-۱۴/۱۷ و حجم ریشه(cm۳.plant-۱۱۳۷)به دست آمد. در روش آبیاری متداول و آب مغناطیس با شدت ۶۳۳/۰ تسلا بیشترین سطح برگ(cm۲.plant-۱۴/۲۵)، وزن کل میوه(g۵۰۸)، لیکوپن(mg.gfw-۱۶/۴۸(مشاهده شد. در روش آبیاری ناحیه ای ریشه به طور ثابت و آب مغناطیس با شدت۳۶۷/۰ تسلا بیشترین غلظت کلروفیلb (mg.gfw-۱۴۸۹/۰) و وزن تک میوه (g ۰/۴۸) و در شدت۶۳۳/۰ تسلا بیشترین درصد ماده خشک میوه(۱/۱۱)مشاهده شد. بیشترین میزان کارایی مصرف آب زیست توده کل (g/liter۶/۳۶) در روش آبیاری ناحیه ای ریشه به طور ثابت و آب شاهد مشاهده گردید. در روش آبیاری ناحیه ای ریشه به طور متغیر و آب مغناطیس با شدت۳۶۷/۰ تسلا بیشترین نسبت برگ به ساقه(g.plant-۱۳۷/۱)، نسبت اندام هوایی به اندام زیرزمینی(g.plant-۱۱۴/۳) و طول ریشه(cm۲/۵۳) مشاهده گردید. بیشترین میزان محتوی رطوبت نسبی آب برگ در روش آبیاری ناحیه ای ریشه به طور متغیر و آب مغناطیس با شدت۶۳۳/۰ تسلا مشاهده شد. به طور کلی روش آبیاری ناحیه ای ریشه به طور ثابت نسبت به روش آبیاری ناحیه ای ریشه به طور متغیر وزن کل میوه در هر بوته و کارایی مصرف آب زیست توده بالاتری داشت و هر دو شدت ۳۶۷/۰ و ۶۳۳/۰ تسلا آب مغناطیس توانست منجر به بهبود صفات مذکور گردد و اثرات ناشی از تنش خشکی را کاهش دهد که استفاده از این روش سالم ،آسان و بی خطر برای محیط زیست توصیه می گردد.

آب مغناطیس, روش های آبیاری, کارایی مصرف آب, لیکوپن