پریسا کیخامقدم - دانشجوی سابق کارشناسی ارشد
علی اکبر کامگار حقیقی - استاد بخش مهندسی آب، دانشگاه شیراز
علیرضا سپاسخواه - استاد بخش مهندسی آب، دانشگاه شیراز
شاهرخ زند پارسا - دانشیار بخش مهندسی آب، دانشگاه شیراز

مصرف بهینه آب در کشاورزی بعنوان بزرگترین بخش مصرف کننده آب، نیازمند یک برنامه ریزی دقیق آبیاری می­باشد. هدف آبیاری، نگه­داشتن شرایط مساعد رطوبتی برای گیاه است. آبیاری بایستی با تخمین آب مورد نیاز گیاه برنامه­ریزی شود، که از طریق تبخیر- تعرق گیاه انجام می­شود. هدف این پژوهش اندازه­گیری و برآورد تبخیر- تعرق بالقوه و ضرایب گیاهی یگانه و دوگانه زعفران تکامل یافته در ایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز واقع در دشت باجگاه می­باشد. این پژوهش در سال سوم و چهارم پس از کشت گیاه زعفران، در سه لایسیمتر بیلان آبی به عنوان سه تکرار صورت گرفت. مقدار کل تبخیر- تعرق بالقوه از لایسیمترهای کشت زعفران در سال سوم و چهارم به ترتیب ۷۲۶ و ۷۸۳ میلی متر بود. حداکثر شار تبخیر- تعرق زعفران برای سال سوم و چهارم به ترتیب ۲۸/۶ و ۴۰/۶ میلی­متر بر روز بود. مراحل رشد گیاه زعفران در طی سال­های سوم و چهارم پس از کشت، برای مراحل اولیه، توسعه گیاه، میانی و پایانی رشد به ترتیب ۳۰، ۵۵، ۵۵ و ۶۵ روز تعیین شد. ضریب گیاهی یگانه، برای مرحله ابتدایی، مرحله میانی و انتهای مرحله پایانی رشد برای سال سوم به ترتیب ۴۶/۰، ۲/۱ و ۳۵/۰ و برای سال چهارم نیز به ترتیب ۴۹/۰، ۲۵/۱ و ۳۵/۰ و به طور میانگین برای سال سوم و چهارم ۴۸/۰، ۲۳/۱ و ۳۵/۰ برآورد شد. مقدار ضریب گیاهی پایه زعفران برای مراحل سه گانه رشد برای سال سوم به ترتیب برابر ۱۵/۰، ۹/۰ و ۱۷/۰ و در سال چهارم ۱۵/۰، ۹۵/۰ و ۱۸/۰ به دست آمدند.

تبخیر- تعرق, زعفران, ضریب گیاهی یگانه, ضریب گیاهی دوگانه